Η ελληνική γλώσσα
-Γέροντα, γιατί κατήργησαν τους τόνους από την γραμματική;
-Τώρα, όπως οι άνθρωποι δεν σηκώνουν τίποτε και τα πετούν όλα, έτσι και τα γράμματα δεν σηκώνουν τίποτε, ούτε οξείες ούτε περισπωμένες! Και όπως όλοι τρέχουν, δεν βάζουν ούτε τελεία!
Βλέπω μια γλώσσα που γράφουν μερικοί! Διάβαζα σε μία μετάφραση της Καινής Διαθήκης: «Από την Αίγυπτο κάλεσα τον γιο μου» [Ματθ. 2, 15]. Δεν ταιριάζει, βρε παιδί! Δεν ξεχωρίζει το ιερό από το ανίερο! Γράφουν έτσι, δήθεν για να είναι όλα ίδια, να υπάρχη ομοιομορφία στην γλώσσα. Ποιος, ακόμη και από το πιο τελευταίο χωριό, δεν θα καταλάβαινε, αν έγραφε «τον υιόν μου»; Άκουσα μια φορά στο Άγιον Όρος σε μια ανάγνωση: «Το ψωμί και το κρασί που κάνουν την Μεταλαβιά». Δεν ταιριάζει• πως να το κάνουμε; Ποιος δεν ξέρει τι θα πη «άρτος» και «οίνος»;
Λένε, Γέροντα, ότι θα αντικαταστήσουν το ελληνικό αλφάβητο με το λατινικό.
-Άσ’ τα, δεν θα σταθούν αυτά• δεν θα σταθούν. Ευτυχώς που ο Θεός και από το στραβό και από το κακό βγάζει καλό, αλλιώς θα ήμασταν χαμένοι. Δεν χάθηκε η Παράδοση, η γλώσσα τότε που τα είχαν όλα σε χειρόγραφα και δεν υπήρχαν ούτε φωτοτυπικά ούτε τίποτε και θα χαθεί τώρα που βγήκαν τόσα μέσα; Όχι, δεν πρόκειται να χαθεί, ό,τι και να κάνουν οι άνθρωποι. Βλέπετε και οι Ρώσοι πρόσφυγες πως κράτησαν τα έθιμά τους! Αυτό που τους βοήθησε ήταν που ήξεραν την ποντιακή γλώσσα. Κράτησαν έτσι την Παράδοση μέσα τους. Αλλά, παρ’ όλο που τους δόθηκε λίγη ελευθερία, έφυγαν από την Ρωσία, για να βρουν ελευθερία, γιατί και πάλι ήταν σαν ένα πουλάκι που το έβγαλαν από το κλουβί και το άφησαν μέσα στο δωμάτιο ελεύθερο. Δεν θα στενοχωριόταν και εκεί; Φαντασθείτε πως ήταν πριν οι καημένοι!
Είναι και μερικοί που πάνε να κάνουν μια νέα γλώσσα. Η ελληνική όμως γλώσσα έχει «γλώσσα» από τις πύρινες Γλώσσες της Πεντηκοστής! Το δόγμα της πίστεώς μας καμιά γλώσσα δεν μπορεί να το αποδώσει. Γι’ αυτό οικονόμησε ο Θεός και η Παλαιά Διαθήκη μεταφράσθηκε από τους Εβδομήκοντα στην ελληνική γλώσσα και το Ευαγγέλιο γράφτηκε στην ελληνική γλώσσα. Αν δεν ξέρη Αρχαία Ελληνικά κανείς και ασχολείται με το δόγμα, μπορεί να πλανηθεί. Και εμείς καταργήσαμε τα Αρχαία από τα σχολεία! Μετά από λίγο θα έρχονται Γερμανοί να διδάσκουν Αρχαία στα δικά μας Πανεπιστήμια. Τότε θα καταλάβουν οι δικοί μας την αξία που έχουν τα Αρχαία Ελληνικά, αφού πρώτα γίνουν ρεζίλι, και θα πουν: «Για δες η Εκκλησία που κρατούσε τα Αρχαία»!
Πάνε να εξαφανίσουν ένα ορθόδοξο έθνος. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ένα ορθόδοξο έθνος σήμερα είναι μεγάλη υπόθεση! Παλιά είχαμε την φιλοσοφία. Η Αγία Αικατερίνη με βάση την φιλοσοφία αποστόμωσε τους φιλοσόφους. Οι φιλόσοφοι ετοίμασαν τον δρόμο για τον Χριστιανισμό. Το Ευαγγέλιο γράφτηκε στα ελληνικά και διαδόθηκε στον κόσμο. Μετά οι Έλληνες προχώρησαν να φωτίσουν και τους Σλάβους. Σε μερικούς δεν συμφέρει να υπάρχει η Ελλάδα. «Μας κάνει κακό, λένε. Πρέπει να την εξαφανίσουμε».
Τα προβλήματα της παιδείας
-Γέροντα, συχνά λέτε ότι πάνε τα πάντα να διαλύσουν. Εννοείτε και την παιδεία;
-Ναι, δεν βλέπετε τι γίνεται; Σχολεία είναι αυτά; Γλώσσα είναι αυτή που διδάσκουν σήμερα στα παιδιά; Ποια είναι η ιστορία μας; Αλλά και στην Θεολογία τι γίνεται; Έχει ένας άθεος πτυχίο της Θεολογίας και τον αφήνουν να διδάσκει θρησκευτικά. Δεν εξετάζουν όμως• θρησκευτικά διδάσκει ή αθεΐα; «Δεν μπορούμε, λένε, να τον βγάλουμε». Αν ένας φιλόλογος πάει να διδάξει μαθηματικά, θα τον αφήσουν;
Άλλος είναι θεολόγος και δεν αφήνει τους ανθρώπους να κοινωνούν, για να μην κολλήσουν AIDS! Είναι από αυτούς που τους έστειλε στην Θεολογική Σχολή το κομπιούτερ! Αυτή δεν είναι η γνώση του Θεού. Παλιά λέγανε: «Έμαθε τα ιερά γράμματα το παιδί», γιατί ήταν ιερά τα γράμματα. Βλέπεις καθηγητή Θεολογίας να μην πιστεύει, να βρίζει μπροστά στους φοιτητές τους Προφήτες, και να μην τον βγάζουν. Μα τι θέλεις, καλέ μου άνθρωπε, στην Θεολογική Σχολή; Εσύ, τι θεολόγους θα βγάλεις;
Πόσο έχουν επιδράσει οι Προτεστάντες, οι Καθολικοί! Το άθεο πνεύμα πόσο μπήκε στον Καθολικισμό! Οι Καθολικοί πάνε σιγά-σιγά να κουτσουρέψουν τους Αγίους. «Η Αγία Αικατερίνη, λένε, δεν ήταν μεγάλη Αγία• ένας μικρός βασιλίσκος ήταν ο πατέρας της. Ο Άγιος Νικόλαος ήταν μικρός Άγιος. Ο Άγιος Γεώργιος μύθος. Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ δεν υπήρχε• ήταν μια παρουσία του Θεού. Το ίδιο και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ». Μετά θα πουν: «Ο Χριστός δεν είναι Θεός• ήταν μόνον ένας δάσκαλος μεγάλος». Μετά θα προχωρήσουν και άλλο: «Ο Θεός είναι μια δύναμη». Και μετά θα πουν: «Ο Θεός είναι η φύση»! Ενώ υπάρχουν γεγονότα χειροπιαστά. Προφήτες, προφητείες, τόσο ζωντανά θαύματα, φθάνουν και μερικοί δικοί μας στο σημείο να πιστεύουν τέτοιες χαζομάρες.
Ήρθε και σ’ εμένα κάποιος να πάρει ευλογία, για να πάει στην Ιταλία να σπουδάσει Λειτουργική και να κάνει διατριβή. «Είσαι στα καλά σου; του είπα. Θέλεις να πας στους Ιησουίτες να κάνεις την διατριβή σου και ήρθες να σου δώσω και ευλογία; Αυτοί δεν ξέρουν τι τους γίνεται! Εκεί διδάσκουν Ουνίτες, Ιησουίτες, δεν ξέρω τι!» Θέλει προσοχή από όλες τις απόψεις. Γιατί έτσι κάνουν• πάνε, σπουδάζουν στην Αγγλία, Γαλλία κ.λπ., πιάνουν τα ευρωπαϊκά μικρόβια και κάνουν μετά διατριβή. Μελετούν λ.χ. τους Έλληνες Πατέρες σε μετάφραση που έκαναν οι ξένοι στην γλώσσα τους. Εκείνοι, είτε επειδή δεν μπορούσαν να αποδώσουν τα νοήματα σωστά είτε από πονηριά, πρόσθεσαν και τα δικά τους τα λανθασμένα. Οι δικοί μας πάλι, οι Ορθόδοξοι, που μάθανε τις ξένες γλώσσες, παίρνουν από ‘κει τα ξένα μικρόβια και τα μεταφέρουν εδώ και μετά τα διδάσκουν κιόλας. Φυσικά, όταν προσέξει κανείς, εύκολα ξεχωρίζει το χρυσό από το κεχριμπάρι.
-Γέροντα, μερικά παιδιά που είναι κοντά στην Εκκλησία, όταν βγουν για σπουδές στο εξωτερικό, επειδή δεν περνάνε εδώ στο Πανεπιστήμιο, χάνουν την πίστη τους και παραστρατούν.
-Θα πω σε κανέναν από αυτούς που γνωρίζω, να κάνουν ακόμα κανα-δυο Πανεπιστήμια εδώ στην Ελλάδα, για να μην βγαίνουν τα παιδιά έξω. Να σπουδάζουν εδώ, γιατί και τα παιδιά χάνονται και οι γονείς ξοδεύονται και τόσο συνάλλαγμα βγαίνει έξω.
Πάντα λέω στα παιδιά που πάνε έξω για σπουδές: «Να πάτε, αφού το θέλετε, αλλά να προσέξετε να μη χάσετε την πίστη σας• να πάρετε μόνον τις γνώσεις τους. Και προπαντός μην ξεχάσετε να γυρίσετε πίσω στην Πατρίδα. Η Ελλάδα σας περιμένει. Έχετε χρέος να την βοηθήσετε. Να είστε κοντά στους Έλληνες, για να μην αναγκάζονται οι καημένοι να τρέχουν στο εξωτερικό, για να βρουν έναν γιατρό ή έναν ειδικό για μια επιστήμη. Πολύ προσέξτε να μην ψυχρανθεί η καρδιά σας. Οι Ευρωπαίοι είναι ψυχροί. Η Αμερική πάλι είναι μόνο για να πλουτίζει κανείς υλικά και να χρεοκοπεί πνευματικά».
-Και οι απεργίες, Γέροντα, τι κακό κάνουν! Ολόκληρο μήνα χωρίς μάθημα τα παιδιά, να γυρίζουν στους δρόμους!
-Εγώ λέω στους δασκάλους ποτέ να μην κάνουν απεργία, εκτός αν πάνε να καταργήσουν λ.χ. τα θρησκευτικά, την προσευχή ή να κατεβάσουν τον σταυρό από την σημαία κ.λπ. Τότε πρέπει να διαμαρτυρηθούν. Αλλιώς τι φταίνε τα παιδιά να χάνουν μαθήματα;
-Δηλαδή, Γέροντα, έτσι που έχει διαμορφωθεί η παιδεία θα κάνη πολύ κακό.
-Τώρα θα σακατευτούν πολλά παιδιά, αλλά και ο Καλός Θεός θα κρίνει ανάλογα. Θα εξετάσει σε τι κατάσταση θα ήταν, αν δεν τα επηρέαζαν και δεν τους έκαναν κακό. Όμως και εμείς χρειάζεται να κάνουμε πολλή προσευχή για τα καημένα τα παιδιά, ώστε να επέμβει ο Θεός να τα βοηθήσει και να μη σακατευτούν, αλλά να είναι υγιέστατα πνευματικά και να αποκτήσουν αρετές.
Απομακρύνουν τα παιδιά από την Εκκλησία
Μικρό παιδάκι, πόσο με βοηθούσε που πήγαινα στην Εκκλησία! Είχαμε καλό δάσκαλο στο Δημοτικό και μας βοηθούσε και αυτός. Μας μάθαινε εθνικά άσματα και εκκλησιαστικούς ύμνους. Στην Εκκλησία τις Κυριακές ψάλλαμε την Δοξολογία, «Ταις πρεσβείαις....», «Άγιος ο Θεός», το Χερουβικό.
-Και τα κοριτσάκια ψάλλανε;
-Ναι, όλα μαζί τα παιδιά. Παλιά, η Εκκλησία ήταν δίπλα στο σχολείο και παίζαμε γύρω από την Εκκλησία, στην αυλή της. Μας πήγαιναν στην Εκκλησία οι δάσκαλοι στις γιορτές, και ας χάναμε κανένα μάθημα. Προτιμούσε ο δάσκαλος να χάση μια ώρα, για να λειτουργηθούν τα παιδιά. Έτσι τα παιδιά διδάσκονταν, αγιάζονταν, γίνονταν αρνάκια. Είχαμε και έναν δάσκαλο Εβραίο, αλλά θρησκευτικά δεν μας δίδασκε• ερχόταν μια δασκάλα και μας έκανε θρησκευτικά. Παρ’ όλο όμως που ήταν Εβραίος, μας πήγαινε μέχρι την Εκκλησία. Και στην Εκκλησία όλα τα παιδιά στεκόμασταν όρθια, ήσυχα.
Και βλέπω σήμερα που απομακρύνουν τα παιδιά από την Εκκλησία, πως έχουν αγριέψει! Ενώ στην Εκκλησία το παιδάκι θα ηρεμήσει, θα γίνει καλό παιδί, γιατί δέχεται την ευλογία του Θεού, αγιάζεται. Δεν τα αφήνουν να πηγαίνουν στην Εκκλησία, για να μην επηρεασθούν από τα πνευματικά! Από τις άλλες ανοησίες όχι μόνον δεν τα απομακρύνουν, αλλά τους τις διδάσκουν κιόλας! Μα δεν καταλαβαίνουν ότι τα παιδάκια, αν επηρεασθούν, ας υποθέσουμε, από την Εκκλησία, από την θρησκεία, στο κάτω-κάτω δεν θα κάνουν αταξίες, θα είναι φρόνιμα, θα έχουν επιμέλεια στα μαθήματά τους, δεν θα είναι ζαλισμένα όπως τώρα. Μέχρι να μεγαλώσουν, και στα θέματα τα εθνικά θα είναι σωστά τοποθετημένα, δεν θα μπλέξουν με παρέες, με ναρκωτικά, να αχρηστευθούν. Όλα αυτά δεν θα είναι μια προϋπόθεση να γίνουν καλοί άνθρωποι; Αυτό τουλάχιστον δεν το αναγνωρίζουν; Δεν το σέβονται;
Αλλά σκοπός τους τώρα είναι να απομακρύνουν τα παιδιά από την Εκκλησία. Τα δηλητηριάζουν, τα μολύνουν με διάφορες θεωρίες, κλονίζουν την πίστη τους. Τα εμποδίζουν από το καλό, για να τα αχρηστέψουν. Τα καταστρέφουν από μικρά. Και τα παιδάκια, φυσικά, από αρνάκια γίνονται κατσικάκια. Αρχίζουν μετά να χτυπούν άσχημα και τους γονείς τους και τους δασκάλους και αυτούς που τα κυβερνούν. Τα κάνουν όλα άνω-κάτω• συλλαλητήρια, καταλήψεις, αποχή από τα μαθήματα. Και τελικά, όταν φθάνουν να ξεκοιλιάσουν αυτούς που τα κυβερνούν, τότε θα βάλουν και αυτοί μυαλό.
Φορτώνουν τα παιδιά με πολλά...
Βλέπω παιδιά που έχουν τελειώσει όχι μόνο Λύκειο αλλά και Πανεπιστήμιο να γράφουν κάτι γράμματα, να κάνουν κάτι λάθη... Εμείς του Δημοτικού ήμασταν και τέτοια λάθη δεν κάναμε. Και αν είναι φοιτητές της Φιλολογίας ή της Νομικής, κάτι γίνεται. Αν είναι άλλης Σχολής, δεν ξέρουν να γράφουν. Ενώ το Σχολαρχείο παλιά ήταν...
-Σαν Πανεπιστήμιο, Γέροντα!
-Εδώ βλέπεις και στο Δημοτικό πόσα μάθαιναν τότε τα παιδιά, πόσο μάλλον στο Σχολαρχείο! Σήμερα τα φορτώνουν ένα σωρό και τα μπερδεύουν. Τα μπουχτίζουν στα γράμματα χωρίς πνευματικό αντιστάθμισμα. Στα σχολεία τα παιδιά πρέπει πρώτα να μαθαίνουν τον φόβο του Θεού. Μικρά παιδιά να πάνε να μάθουν αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά – ενώ Αρχαία να μη μάθουν – μουσική, το ένα, το άλλο... Τι να πρωτομάθουν; Όλο γράμματα και αριθμούς και εκείνα που είναι να μάθουν για την Πατρίδα τους κλπ, δεν τα μαθαίνουν. Ούτε πατριωτικά τραγούδια ούτε τίποτε.
Πιάσε ένα από τα σημερινά παιδιά τώρα και ρώτησέ το: «Σε ποιο νομό είναι το χωριό σου; Πόσο πληθυσμό έχει;» Δεν ξέρει να σου πη. Σου λέει: «Θα πάω στο Πρακτορείο, θα πάρω το λεωφορείο και θα με πάει στο χωριό. Αφού ξέρει ο εισπράκτορας, θα του πω ότι θέλω να πάω στο τάδε χωριό, θα πληρώσω και θα με πάει». Εμείς στο Δημοτικό ξέραμε όλον τον κόσμο απ’ έξω. Γιατί έπρεπε να ξέρης απ’ έξω τις πόλεις όλων των κρατών από πεντακόσιες χιλιάδες κατοίκους και άνω. Μετά έπρεπε να ξέρης τα μεγαλύτερα ποτάμια στο φάρδος και στο μάκρος και τα αμέσως μικρότερα, τα μεγαλύτερα βουνά κ.λπ. – πόσο μάλλον της Ελλάδος! Το έχω δει και σε μεγάλους όχι μόνον σε μικρά παιδιά• φοιτητής να μην ξέρη πόσους κατοίκους έχει η πόλη στην οποία σπουδάζει! Ρώτησα έναν ποιο είναι το μεγαλύτερο βουνό της Ελλάδος, και δεν ήξερε. Ποιος είναι το μεγαλύτερο ποτάμι, τίποτε. Το πιο μικρό, ούτε αυτό. Φοιτητής και να μην ξέρη τίποτε για την Πατρίδα του! Θα ‘ρθούν μετά οι ... «φίλοι» μας, οι γείτονες, και θα του πουν: «Αυτή δεν είναι πατρίδα σου• είναι πατρίδα δική μας», και θα τους απαντήσει: «Καλά λέτε, έτσι είναι»! Καταλάβατε; Εκεί πάμε! Αν ρωτήσεις όμως τα σημερινά παιδιά για το ποδόσφαιρο ή για την τηλεόραση, τα ξέρουν όλα και όλους απ’ έξω.
Και βλέπεις, ήρθαν παιδιά από την Αλβανία και ήξεραν γράμματα. «Που τα μάθατε τα γράμματα;» ρωτάς τους Βορειοηπειρώτες. «Στις φυλακές», σου λένε. Εκείνα τις φυλακές τις έκαναν σχολεία. Τα δικά μας τα παιδιά τα σχολεία τα έκαναν φυλακές• κλείστηκαν μόνα τους μέσα με τις καταλήψεις... Τα παιδιά σήμερα, ιδίως στην εφηβική ηλικία, είναι ζαλισμένα• πιο πολύ στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο. Στο Πανεπιστήμιο είναι πιο ώριμα. Εκεί άλλωστε, όποτε θέλουν πηγαίνουν.
Και αντί να λάβουν ορισμένα μέτρα για την παιδεία, κάνουν χειρότερα. Και όλα, βλέπω, τα πνευματικά πως τα αλλοιώνουν. Άκου τώρα προσευχή σε αναγνωστικό του Δημοτικού Σχολείου: «Παναγιά μου, το μωρό σου είναι το πιο όμορφο του κόσμου»! Βρε, τι πάθαμε! Παλιά τι μάθαιναν τα παιδιά στο σχολείο και τώρα τι μαθαίνουν! «Γιδούλα τετραπέρατη, κατσικοστριφτοκέρατη, μάσε τα διαβολάκια σου... να κάνουν κατσικόγαλο, να φάνε τα εγγονάκια σου, τα τρελλοδιαβολάκια σου». Άντε τώρα να μαθαίνουν τέτοια πράγματα μικρά παιδιά! Αλλά το κάνουν για να προβάλουν τον διάβολο, οπότε από την άλλη οι Σατανιστές κάνουν την δουλειά τους. Ο Θεός να βάλει το χέρι Του, γιατί τώρα δεν βοηθιούνται να αλλοιώνονται τα παιδιά, με την καλή έννοια, αλλά να δαιμονίζονται.
Και με τις γνώσεις που παίρνουν, δεν μαθαίνουν να δουλεύουν καθόλου το μυαλό, γι’ αυτό δεν παίρνει στροφές. Αλλά μυαλό που δεν παίρνει στροφές έχει αντάρα μέσα. Αυτοί που έκαναν εφευρέσεις, δούλευαν το μυαλό τους. Βρίσκονταν σε μια ανάγκη, σκέφτονταν πως θα την ξεπεράσουν. Σήμερα οι περισσότεροι κοιτάζουν τι γράφουν τα βιβλία, τι γράφουν οι σημειώσεις. Σ’ αυτά παραμένουν• τίποτε παραπάνω και όλο νούμερα και αριθμούς έχουν• αυτή η βίδα στο νούμερο 1, η άλλη στο νούμερο 2, και αν τύχη να πάθη τίποτε καμμιά βίδα και δεν δουλεύει το μηχάνημα, αμέσως: «Να φωνάξουμε τον μηχανικό». Δεν τους κόβει να πάρουν μια λίμα, να ανοίξουν λίγο την τρύπα, για να χωρέσει η βίδα, ή να πάρουν λίγο πλαστικό, να τυλίξουν την βίδα, για να σφίξη, αλλά αμέσως: «Να φωνάξουμε τον μηχανικό», λένε. Τι να πω; Και οι τηλεοράσεις και τα άλλα μέσα έχουν αποβλακώσει σήμερα τον άνθρωπο. Και έξυπνοι άνθρωποι γίνονται τελικά κασέτες. Θέλω να τονίσω δηλαδή πως ο άνθρωπος πρέπει να δουλεύει το μυαλό. Όλη η βάση εκεί είναι. Γιατί, αν δεν δουλεύει το μυαλό, μαθαίνει, ας υποθέσουμε, τώρα αυτό θα μπερδευθή ύστερα στο άλλο. Γι’ αυτό σκοπός είναι να γεννά το μυαλό του, να βρίσκει λύσεις. Αν δεν γεννά, τότε είναι υπανάπτυκτο.
Το έργο του δασκάλου είναι ιερό
-Γέροντα, μερικές φορές οι δυσκολίες των εκπαιδευτικών στο σχολείο προέρχονται πιο πολύ από τους συναδέλφους;
-Θέλει πολλή διάκριση και φωτισμό στην εποχή μας, για να κινηθεί σωστά ο καθένας ανάμεσα στους συναδέλφους του. Για την κάθε περίπτωση χρειάζεται πολλή σύνεση και θείος φωτισμός. Ακόμη και να μη δείχνει μερικές φορές ότι πιστεύει. Να κινείται αθόρυβα και πιο πολύ να τους μιλεί με την σωστή ορθόδοξη ζωή του. Έτσι θα βοηθήσει, χωρίς να ερεθίσει. Ιδίως στην εκπαίδευση μερικά πράγματα είναι σαν ένας όγκος, που άλλοτε είναι καλοήθης και άλλοτε κακοήθης. Αν πάρουμε μια θέση με μια λογική, θα κάνουμε πολύ κακό αντί για καλό. Αν γίνει επέμβαση και ο όγκος είναι κακοήθης, θα κάνη μετάσταση. Θέλει λίγη καυτηρίαση προσεκτικά.
-Πάντως, Γέροντα, και οι εκπαιδευτικοί που θέλουν να κάνουν δουλειά δυσκολεύονται, γιατί είναι δεσμευμένοι.
-Άμα θέλει κανείς, μπορεί να βρει τρόπο να κάνει δουλειά. Μπόρεσαν και βρήκαν τρόπο στα άθεα καθεστώτα και δεν μπορούν να βρουν εδώ; Στην Βουλγαρία πήγε κάποιος από ‘δώ και μοίρασε σταυρουδάκια στα παιδιά ενός σχολείου. Ένας όμως του κόμματος που στεκόταν εκεί κοντά τον είδε. Η δασκάλα, μόλις τον αντιλήφθηκε, πήγε και πήρε τα σταυρουδάκια από τα χέρια των παιδιών και τα μάλωσε που τα πήραν. Αλλά όταν έφυγε εκείνος ο άθεος, η δασκάλα τα μοίρασε μόνη της στα παιδάκια. Είδες πως η δασκάλα ήταν εντάξει και με τον νόμο και με τον Θεό; Βλέπεις και οι δάσκαλοι στην Μικρά Ασία, μέσα σ’ εκείνα τα δύσκολα χρόνια, πόσα πρόσφεραν! Γιατί δούλευαν με την καρδιά τους. Πονούσαν, είχαν ευλάβεια, θυσιάζονταν. Να, και ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης πόσο σοφά φερόταν στα Φάρασα! Είχε ετοιμάσει αίθουσα για σχολείο και αντί για θρανία είχε βάλει δέρματα από κατσίκες ή από πρόβατα με το τρίχωμά τους. Πάνω σ’ αυτά γονατισμένα τα παιδιά παρακολουθούσαν τα μαθήματα. Με αυτόν τον σοφό τρόπο δεν ερέθιζε τους Τούρκους, ακόμη και όταν τύχαινε να τα δουν, γιατί νόμιζαν ότι προσεύχονταν. Όταν πάλι ο Άγιος Αρσένιος ήθελε να βγάλη εκδρομή τα παιδιά, τα πήγαινε σε ένα δικό του χωράφι που ήταν σαν κήπος, δήθεν για να κάνουν δουλειά, και τους έλεγε: «Αν τυχόν δήτε Τούρκο, να κάνετε κανένα κουτσοδούλι. Κόψτε κανένα κλαρί, για να νομίζη ότι καθαρίζετε τον κήπο». Και έτσι έκαναν τα καημένα. Γιατί, αν καταλάβαιναν οι Τούρκοι ότι τα πήγε εκδρομή, θα είχε ιστορίες. Κρυφό σχολειό βλέπεις! Όταν έφευγε ο Τούρκος, έπαιζαν πάλι τα παιδιά. Και το καλοκαίρι, στις διακοπές, τα συγκέντρωνε πάλι τα παιδιά με τον ίδιο τρόπο, για να τα βοηθά, για να μην ξεκόβονται και ξεχνούν όσα τους δίδασκε.
-Γέροντα, γιατί ο Άγιος Αρσένιος έγραφε τα μαθήματα στα τουρκικά με ελληνικά γράμματα;
-Για να ξέρουν και τουρκικά τα παιδιά, ώστε να μπορούν να τα βγάλουν πέρα. Και αν τυχόν τον έπιαναν οι Τούρκοι που μάθαινε γράμματα στα παιδιά, και να έβλεπαν ελληνικά γράμματα, άκουγαν ότι τα διάβαζε τουρκικά και δεν εξαγριώνονταν. Οπότε τα παιδιά μάθαιναν και τα τουρκικά, αλλά και οι Τούρκοι δεν ερεθίζονταν. Όλα όσα ζούσε ο Άγιος, την ακρίβεια της Ορθοδοξίας, την ευλάβεια, τα μετέδιδε στους μαθητές του.
Γι’ αυτό λέω, άμα θέλει κανείς, μπορεί να κάνη δουλειά στα παιδιά, όπου και αν βρεθεί. Έπεσε στα χέρια μου ένα ωραίο βιβλίο που έγραψε μια δασκάλα για την Βόρειο Ήπειρο. Αυτή για πεντακόσιους άνδρες κάνει. Πως μιλούσε στους ξεναγούς! Σβούρα τους έφερνε. Μπράβο της!
Είναι μεγάλη υπόθεση ο σωστός δάσκαλος, ιδίως στις μέρες μας! Τα παιδιά είναι άγραφες κασσέττες• ή θα γεμίσουν βρώμικα τραγούδια ή βυζαντινή μουσική. Το έργο του δασκάλου είναι ιερό. Έχει μεγάλη ευθύνη και, αν προσέξει, μπορεί να πάρει μεγάλο μισθό από τον Θεό. Να φροντίζει να διδάσκει στα παιδιά τον φόβο του Θεού. Πρέπει να βρουν τρόπο οι εκπαιδευτικοί να περνάνε κάποια μηνύματα στα παιδιά για τον Θεό και για την Πατρίδα. Ας σπείρουν αυτοί τον σπόρο, και ας μην τον δουν να βλασταίνει. Τίποτε δεν πάει χαμένο• κάποια στιγμή θα πιάσει τόπο.
Και πάντα με το καλό, με επιείκεια, με αγάπη να φέρονται στα παιδιά. Να προσπαθούν να ξυπνάνε το φιλότιμό τους. Το παιδί θέλει αγάπη, ζεστασιά. Πολλά παιδιά την στερούνται τελείως στο σπίτι. Αν οι δάσκαλοι αγαπήσουν τα παιδιά, θα τους αγαπήσουν και εκείνα, και τότε θα κάνουν πιο εύκολα το έργο τους. Εμάς ο δάσκαλος με την βέργα μας χτυπούσε, όταν έβλεπε αταξία, αλλά αγαπούσε τα παιδιά και τα παιδιά τον αγαπούσαν. Δεν είχε δικά του παιδιά και τα αγαπούσε τα παιδιά πολύ.
Γι’ αυτό λέω ότι καλοί είναι οι γονείς που γεννούν πολλά παιδιά και γίνονται πολύτεκνοι, αλλά καλύτεροι είναι οι σωστοί εκπαιδευτικοί που αναγεννούν του κόσμου τα παιδιά και γίνονται υπέρ-υπέρ-πολύτεκνοι! Δίνουν αναγεννημένους ανθρώπους στην κοινωνία, και έτσι γίνεται καλύτερη.
Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010
Ο πατέρας Παΐσιος για την ελληνική γλώσσα, την εκπαίδευση και τα παιδιά
Κατηγορία: Λάβαμε με e-mail
Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010
Το Γερμανικό Χρέος στην Ελλάδα
Κατηγορία: Λάβαμε με e-mail
Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010
Νίκος Περάκης: Art Therapy
Στις αρχές του Μαρτίου 2010 θα ξεκινήσει να προβάλλεται η νέα ταινία του Νίκου Περάκη με τίτλο Art Therapy. Το Art Therapy ανήκει στην κατηγορία docu-fiction ή αν προτιμάτε ψευδο-ντοκυμανταίρ και η υπόθεσή του εξελίσσεται στο κέντρο της Αθήνας, μέσα απ' τα μάτια καλλιτεχνών, τρεις μέρες του καλοκαιριού.
Πρωταγωνιστούν:
Ίλια Πατάπη τραγουδίστρια των Stiletto Skag, σχεδιάστρια
Αλέξανδρος Βασμουλάκης street artist, απόφοιτος ΑΣΚΤ
Aνδρέας Κωνσταντίνου κοινωνικός λειτουργός,τελειόφοιτος δραματικής
Νίκος Ορφανός ηθοποιός, παρ΄ολίγον ψυχολόγος
Ροσύνα Μπαλτατζή ζωγράφος, απόφοιτος ΑΣΚΤ
Πηγή Κωνσταντίνου δικηγόρος, στιχουργός
Xριστίνα Σαμπατάκου ανθρωπολόγος,κινηματογραφίστρια
Μελισσάνθη Μάχουτ τελειόφοιτος δραματικής σχολής
Δημήτρης Σαμόλης τελειόφοιτος δραματικής σχολής
Γιωργής Τσουρής τελειόφοιτος δραματικής σχολής
Μαίρη Συνατσάκη ψυχολόγος, παραγωγός ΜΑD TV
Αντώνης Ιωάννου μουσικός παραγωγός
Μανώλης Ανασταστασάκος ζωγράφος, κάτοικος Βερολίνου
Μαρίνα Λίτου συνθέτης
Μαίρη Τσώνου performer, ηθοποιός
Shakura Raufan χορεύτρια, τραγουδίστρια, μετανάστρια
Φρόσω Τρούσσα χορογράφος
Κατερίνα Φιλοσοφοπούλου βαλκανιολόγος, χορεύτρια,
Μαρία Ντούζα σκηνοθέτης
Βάσω Χεκίμογλου σεναριογράφος
Στην ταινία Art Therapy συμμετέχουν οι παρακάτω καθηγητές της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου:
Αμάλια Μπένετ κίνηση
Μελίνα Παιωνίδου μουσική, τραγούδι
Δημήτρης Λιγνάδης υποκριτική
Σενάριο - σκηνοθεσία: Νίκος Περάκης
Διεύθυνση φωτογραφίας: Claudio Bolivar
Ηχοληψία: Βαγγέλης Παπαδόπουλος
Σκηνικά και κοστούμια: Βάσω Τρανίδου
Μοντάζ: Κωνσταντίνος Αδρακτάς
Μουσική: Δημήτρης Κοντόπουλος
Εκτέλεση παραγωγής: Γιώργος Παπαδάτος
Παραγωγοί: Χρήστος Kωνσταντακόπουλος, Κώστας Λαμπρόπουλος,
Μάνος Κρεζίας
Παραγωγή: Faliro House Productions, CL Productions, Odeon, Graal,
Nova, Νίκος Περάκης
Διανομή: ΟDEON
Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010
4ο Πολύτεχνο Διαδημοτικό Μαθητικό Φεστιβάλ Έκφρασης & Δημιουργίας 2009-2010
Κατηγορία: Πίνακας Ανακοινώσεων
Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010
Taste: Η μπάντα του Rory Gallagher στην Ελλάδα
Οι taste, η μπάντα του Rory Gallagher, έρχεται στην Ελλάδα!
Στις 26 και 27 Φεβρουαρίου στο Rodeo Live Club στην Αθήνα, στις 28 Φεβρουαρίου στο Εν Πλω στο Αγρίνιο και την 1η Μαρτίου στο Stoner στην Πάτρα.
Το θρυλικό Blues-Rock τρίο που αποτέλεσε την αυθεντική μπάντα του μύθου Rory Gallagher. Μαζί ηχογράφησαν τα δύο σημαντικά κι εξαιρετικής ιστορικής σημασίας άλμπουμ Taste (1969) και On The Boards (1970), λίγο πριν συμμετάσχουν στις περιοδείες μεγαθήριων της εποχής όπως οι Cream και οι Blind Faith των Eric Clapton & Ginger Baker, αλλά και στο περίφημο Isle Of Wight Festival του 1970 στο πλάι του Jimi Hendrix και των The Who.
RORY GALLAGHER'S ORIGINAL BAND: TASTE [Cork, Ireland]
62 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ RORY GALLAGHER - 15 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ
Το θρυλικό Blues-Rock τρίο που αποτέλεσε την αυθεντική μπάντα του μύθου Rory Gallagher. Μαζί ηχογράφησαν τα δύο σημαντικά κι εξαιρετικής ιστορικής σημασίας άλμπουμ Taste (1969) και On The Boards (1970), λίγο πριν συμμετάσχουν στις περιοδείες μεγαθήριων της εποχής όπως οι Cream και οι Blind Faith των Eric Clapton & Ginger Baker, αλλά και στο περίφημο Isle Of Wight Festival του 1970 στο πλάι του Jimi Hendrix και των The Who. Παρών σε όλα αυτά ήταν ο John Wilson -πρώην μέλος των Them- με τον οποίο επικεφαλής έρχονται 1η φορά στην Ελλάδα για 2 ιστορικές ζωντανές εμφανίσεις που θα πραγματοποιήσουν σε ημερομηνίες ορόσημα, πάνω δηλαδή στα 62α γενέθλια του Rory Gallagher και θα περιλαμβάνουν τραγούδια που από μόνα τους αποτελούν ντοκουμέντα μιας ολόκληρης περιόδου. Επιπλέον, το 2010 συμπληρώνονται 15 χρόνια από το θάνατό του και τούτη η διήμερη συναυλία είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αποδώσουμε τον φόρο τιμής που αρμόζει σε έναν από τους μεγαλύτερους συνθέτες και κιθαρίστες του ηλεκτρικού ήχου.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26 & ΣΑΒΒΑΤΟ 27 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2010 [DOORS OPEN @ 21:00]
@ RODEO LIVE CLUB*
- ΕΙΣΟΔΟΣ (ΕΝΙΑΙΑ ΤΙΜΗ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ-ΤΑΜΕΙΟ): 22 ΕΥΡΩ
- ΕΙΣΟΔΟΣ ΔΙΗΜΕΡΟΥ (ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ 2 ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ): 27 ΕΥΡΩ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ ΚΡΑΤΗΣΗ ΣΤΑ 210-8814702 Η 6979-709743
- - ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΕ ΦΟΙΤΗΤΕΣ, ΑΝΕΡΓΟΥΣ, ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΥΣ ΜΕ 25% ΕΚΠΤΩΣΗ (ΜΕ ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΣΧΕΤΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΟΥ RODEO LIVE CLUB)
Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010
Facebook - Περί ενοχλητικών posts
Κατηγορία: Μικρά και Μεγάλα
Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010
Η Καλομοίρα πρωταγωνιστεί στο MAD
Στις 11:36 π.μ. 0 σχόλια
Κατηγορία: Τηλεόραση - TV
Mad Webradio: νέο on-line ραδιόφωνο από το MAD
Στις 11:28 π.μ. 0 σχόλια
Κατηγορία: Ραδιόφωνο - Radio
Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010
Εισαγωγή στην ιστορία τής ευρωπαϊκής ζωγραφικής
Στις 11:57 π.μ. 0 σχόλια
Κατηγορία: Πίνακας Ανακοινώσεων
Bob (Μήτσος) ο μάστορας...
Κατηγορία: Λάβαμε με e-mail, Χαμογελάστε...
«Αποστολή στον Πλανήτη Γη», του Σάκη Σερέφα
Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010
Τοπίο, Περιβάλλον + Αρχιτεκτονική
Κατηγορία: Πίνακας Ανακοινώσεων
Εθνική Γραμμή Υποστήριξης 1069
Κατηγορία: Λάβαμε με e-mail, Μικρά και Μεγάλα
ΕΛΑΙΟΤΕΧΝΙΑ 2010
Στις 11:27 π.μ. 0 σχόλια
Κατηγορία: Πίνακας Ανακοινώσεων
9 Φεβρουαρίου - Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου 2010
Στις 11:09 π.μ. 0 σχόλια
Κατηγορία: Λάβαμε με e-mail
Σεμινάρια: Αυτογνωσίας - Αυτοεκτίμησης - Αυτοπεποίθησης
Κατηγορία: Πίνακας Ανακοινώσεων
Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010
Η ΗΒΗ από το X Factor στο Μad Radio 106,2
Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου,
στις 5 το απόγευμα,
το Της Ώρας (με την Μαίρη, την Νίκη και τον Αλέξανδρο),
υποδέχεται το πιο πολυσυζητημένο πρόσωπο του X Factor,
την ΗΒΗ!
Η εμφάνισή της στο X Factor έφερε τα πάνω κάτω στην κυριολεξία! Για πολλούς ήταν το φαβορί κάτι που ανέτρεψε σε μία νύχτα η κριτική επιτροπή και που ξεκίνησαν διαμάχες που σίγουρα το μυαλό της Ήβης δεν μπορούσε να φανταστεί!
Εκείνη απλά απαντάει με το νέο της single A.Γ.Α.Π.Η. και σκέφτεται ήδη την πιθανή συνεργασία της στο S Club στο πλευρό του Σάκη Ρουβά!
Ακούστε την ίδια να μας μιλάει για όλα όσα συνέβησαν μέχρι σήμερα και φυσικά να απαντάει στα δικά σας μηνύματα live!
Κατηγορία: Ραδιόφωνο - Radio
Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010
«Η Ισαβέλλα, τρεις καραβέλες και ένας παραμυθάς» του Ντάριο Φο
Πρεμιέρα: Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010
«Η Ισαβέλλα, τρεις καραβέλες κι ένας παραμυθάς», η ιστορία του Χριστόφορου Κολόμβου, ιδωμένη μέσα απ’ την ανήσυχη και ανατρεπτική ματιά του κορυφαίου θεατρικού συγγραφέα Ντάριο Φο, παρουσιάζεται από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος σε σκηνοθεσία Γιάννη Ρήγα. Το έργο κάνει πρεμιέρα στο Βασιλικό Θέατρο, την Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2009, στις 9.00 μμ.
Ο Ντάριο Φο διηγείται, με τον δικό του αμίμητο τρόπο, την ιστορία του Χριστόφορου Κολόμβου. Χειμαρρώδης, γενναιόδωρος, απολαυστικός. Οξυδερκής, καυστικός, ανατρεπτικός. Βαθιά πολιτικός. Ενοχλητικός. Θεατρίνος και γελωτοποιός. Ξετυλίγει το κουβάρι μιας «γνωστής» ιστορίας και ανάγει ένα λησμονημένο «παραμύθι» σε προβληματισμό ενός σύγχρονου πολίτη. Γιατί το ταξίδι του Κολόμβου μπορεί να είναι, εντέλει, η διαδρομή του καθενός μας. Το παραμύθι της δικής μας ζωής. Το όνειρό μας.
Σημείωμα σκηνοθέτη:
Όταν διαβάζεις για πρώτη φορά το κείμενο της «Ισαβέλλας...» νιώθεις να χάνεσαι σ’ ένα κόσμο ιστορικών παραλληλισμών, εικόνων και πολιτικών αναφορών. Το αρχικό γέλιο διαδέχεται ο σκεπτικισμός και η απορία για τον τρόπο που παρασταίνεται αυτό το έργο. Έχεις μπροστά σου ένα ποτάμι από λέξεις που οδηγούν σε καταστάσεις, άλλοτε ρεαλιστικές και πολύ συχνά σχεδόν υπερρεαλιστικές.
Πώς έγινε πραγματικότητα η απόφαση ενός ανθρώπου να φτάσει στις Ινδίες από τον σωστό σύντομο δρόμο, πώς έπεισε την Ισαβέλλα την Καθολική της Ισπανίας και τον Φερδινάνδο να του χρηματοδοτήσουν το ταξίδι, πως έφτασε εν αγνοία του στην Αμερική, πώς κατηγορήθηκε για προδοσία, πώς κυριαρχεί στη μνήμη μας ακόμα. Και πολλά άλλα – φιλοδοξίες, πόλεμοι, αναφορές και συσχετίσεις με την καθημερινότητά μας.
Πώς χωρούν όλα αυτά μέσα σε μια παράσταση;
Αργότερα καταλαβαίνεις ότι ο Φο ουσιαστικά σε παροτρύνει να σκεφτείς ελεύθερα. Κομέντια, θέατρον του δρόμου, αστικό θέατρο, Σαίξπηρ και Μπρεχτ, ολίγον από Αριστοφάνη, μπερδεύονται όλα πάνω στη σκηνή ακατανόμαστα, «ανάρμοστα», χωρίς ονοματεπώνυμο, χωρίς κατάταξη.
Ο Φο, σύγχρονος, λαμπερός γελωτοποιός κάνει θέατρο και εμπαίζει την πολιτική ιστορία του κόσμου, την δική του προσωπική και επαγγελματική ιστορία, τους θεωρητικούς του μέλλοντος, τους θεατές του, τον εαυτό του. Πίσω από κάθε αράδα του κειμένου διακρίνεις το πονηρό του βλέμμα και ακούς το γέλιο του να καγχάζει για την απόφασή σου να δοκιμάσεις.
Μόνο με το «σταυρό στο χέρι» δεν αντιμετωπίζεται το έργο αυτό.
Αν δεν αποφασίσεις να πεις τη δική σου ιστορία με αφορμή την Ισαβέλλα και τον Παραμυθά παράσταση δεν θα κάνεις.
Αν σοβαρέψεις, με πρόθεση να αποδώσεις την ιστορία θα καείς.
Αν ξεχάσεις την ιστορία θα καείς.
Αν επεξηγήσεις θα καείς.
Αν βρεις το κουράγιο να πεις την ιστορία όπως τη διάβασες και αποφασίσεις να ζήσεις με γενναιοδωρία την διαδικασία, θα σωθείς. Θα σε ακούσουν κι οι άλλοι. Οι θεατές.
Αυτό προσπαθήσαμε. Η ανταπόκρισή σας θα το επιβεβαιώσει ή όχι.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, κυρίες, κύριοι καλή σας διασκέδαση.
Γιάννης Ρήγας
Συντελεστές:
Μετάφραση: Κωστής Σκαλιόρας
Σκηνοθεσία: Γιάννης Ρήγας
Σκηνικά: Κένυ ΜακΛέλαν
Κοστούμια: Χρήστος Μπρούφας
Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης
Χορογραφία: Μαριάνθη Ψωματάκη
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Μουσική διδασκαλία: Νίκος Βουδούρης
Βοηθός σκηνοθέτη: Καρολίνα Σεργάκη
Οργάνωση παραγωγής: Ροδή Στεφανίδου
Διανομή με αλφαβητική σειρά:
Πάνος Αργυριάδης: (Α΄ Κήρυκας, Στρατιώτης, Ναύτης, Λαός)
Άννα Γιαγκιώζη: (Λαός, Θεραπαινίδα, Σοφός, Μεταφράστρια, Ναύτης, Γραμματέας)
Δημήτρης Διακοσάββας: (Λαός, Σοφός, Κατήγορος, Καλόγερος)
Νίκος Καπέλιος: (Λαός, Σοφός, Κατήγορος, Καλόγερος)
Γιάννης Καραμφίλης: (Λαός, Υπηρέτης, Σοφός, Κουιντινίλα, Υποδιοικητής)
Νίκος Κολοβός: (Βασιλιάς Φερδινάνδος)
Δημήτρης Μορφακίδης: (Α΄ Μαραγκός, Β΄ Κήρυκας, Στρατιώτης, Ναύτης, Λαός)
Φούλης Μπουντούρογλου: (Λαός, Σοφός, Πατήρ Ντιέγκο)
Πάολα Μυλωνά: (Λαός, Θεραπαινίδα, Στρατιώτης, Ιωάννα η τρελή)
Χρίστος Νταρακτσής: (Δήμιος)
Κώστας Σαντάς: (Καταδικασμένος ηθοποιός-Κολόμβος)
Γιάννης Σιαμσιάρης: (Καλόγερος, Σοφός, Επίσκοπος Φονσέκα)
Πολυξένη Σπυροπούλου: (Λαός, Βασίλισσα Ισαβέλλα)
Βιργινία Ταμπαροπούλου: (Λαός, Γυναίκα του κατάδικου, Θεραπαινίδα, Μαρία, Ναύτης)
Μαριάννα Τάντου: (Λαός, Θεραπαινίδα, Άρρωστη κοπέλα)
Γιάννης Τσιακμάκης: (Β΄ Μαραγκός, Λαός, Ναύτης, Γραμματέας)
Μανώλης Φουντούλης: ( Γ΄ Μαραγκός, Αγγελιοφόρος, Λαός, Ναύτης, Γραμματέας)
Βαγγέλης Χαλκιαδάκης: (Φρουρός, Καλόγερος, Λαός, Σοφός, Υπηρέτης, Πλοίαρχος Πινθόν).
Στην παράσταση συμμετέχουν και οι μαθητές της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ:
Λουκία Βασιλείου, Κωνσταντίνος Βουδούρης, Μαρία Γιαννακέα, Γιώργος Γιόκοτος, Θανάσης Μεγαλόπουλος, Ξένια Πετμεζά, Αντώνης Πριμηκύρης, Αμαλία-Ελευθερία Ταταρέα, Δανάη Τίκου, Αναστασία Χατζάρα, Μαρία Ψαρολόγου (Λαός, Καλόγεροι, Στρατιώτες)
Η συμμετοχή τους εντάσσεται στην πολιτική του ΚΘΒΕ οι μαθητές της Δραματικής Σχολής του να εξοικειώνονται από νωρίς με τη σκηνή.
Παραστάσεις:
Τετάρτη 7μ.μ.
Πέμπτη & Παρασκευή 9μ.μ.
Σάββατο 6μ.μ. & 9μ.μ.
Κυριακή 7μ.μ.
Τιμές Εισιτήριων:
Πλατεία – Θεωρείο: 20 € κανονικό, 15 € εκπτωτικό (παιδικό, μαθητικό φοιτητικό, ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΑΠΘ)
Εξώστης A: 12€.
Γενική Είσοδος με Κάρτα Πολιτισμού ΥΠΠΟ: 12 €
Πληροφορίες-Κρατήσεις:
Ώρες λειτουργίας ταμείων Βασιλικού Θεάτρου και ΕΜΣ: 9.30π.μ. έως τις 9.30μ.μ.
Τηλ. κρατήσεων: 2310 288000
Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010
Ιωάννης Καποδίστριας... άκρως επίκαιρος!!!
...
«Εφ' όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν».
Ιωάννης Καποδίστριας
Πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος, προς την Δ´ Εθνοσυνέλευση
ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ
Διαβάστε για τον Ιωάννη Καποδίστρια κάνοντας κλικ εδώ!
Στις 11:40 π.μ. 0 σχόλια
Κατηγορία: Λάβαμε με e-mail