ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ

Τίτλος: ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
Συγγραφέας: Δημήτρης Νίκου
Εκδόσεις: Ίαμβος
Είδος: Νουβέλα
Κυκλοφορία: Δεκέμβριος 2010
Σελίδες: 143
Διαστάσεις: 20 x 14
ISBN: 978-960-6814-50-1

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:
Εκδόσεις/Βιβλιοπωλείο Ίαμβος
Χαριλάου Τρικούπη 31, Αθήνα
Τηλ: 210.3300443
Fax: 210.3300464
email: iambos@otenet.gr

Ένα ξεχασμένο ντοσιέ με ανακατεμένα χαρτιά, χειρόγραφες σημειώσεις, παλιά γράμματα χωρίς όνομα συντάκτη και παραλήπτη. Γράμματα και λίγα ποιήματα, σαν σκέψεις αποτυπωμένες σε στίχους. Ο συντάκτης των επιστολών αυτών γράφει για τη ζωή του, θυμάται, διηγείται και αφήνεται να παρασυρθεί σε μια εξομολόγηση ζωής, της δικής του και της δικής μας ζωής.

Ο συγγραφέας αποκαλεί τα γράμματα "ερωτικές επιστολές". Γράμματα αγάπης από τον άγνωστο συντάκτη προς κάτι ή κάποιον που του άλλαξε τη ζωή. Και σημειώνει: "...με πιάνει μια περίεργη υποχρέωση. Τώρα τα έχω εγώ στα χέρια μου. Αλλά δεν είναι δικά μου. Κι αν δεν ξέρω από ποιον προέρχονται και πως έφτασαν εκεί που τα συνάντησα εγώ, ίσως έτσι φτάσουν πάλι σε εκείνον.[...]Γιατί κανενός η ζωή δεν αξίζει να είναι τσαλακωμένη, πεταμένη κι απαξιωμένη. Κι επίσης αν δεν διαβάστηκαν ποτέ από τον άγνωστο παραλήπτη τους, ίσως έτσι να μπορέσει να τα διαβάσει."

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Απώλεια και εξομολόγηση. Αναμνήσεις που ξεκλειδώνουν το ερμάρι των πιο πολύτιμων εικόνων της ψυχής. Σκέψεις, διηγήσεις και όνειρα που συνδέουν με μια λεπτή -σχεδόν διάφανη- κλωστή, τη φαντασία και την αλληγορία με την πραγματικότητα. Μικρά και μεγάλα κομμάτια από τις υποστάσεις του εαυτού και του είναι, που όλα μαζί συνθέτουν το πολύχρωμο βιτρό μιας ζωής. Υποστάσεις ίδιες, μα ταυτόχρονα τόσο διαφορετικές, ξένες αλλά την ίδια στιγμή δικές μας.

Γράφει και εξομολογείται σ' αυτό που τον πήρε απ' το χέρι και του άλλαξε τη ζωή, στη δύναμη που μετέβαλε τη ροπή των πραγμάτων. Αφήνεται να παρασυρθεί και να παρασύρει σε διαδρομές δαιδαλώδεις, που πρέπει να περπατούνται αργά, προσεκτικά. Εξομολόγηση με αφορμή μια απώλεια, που γίνεται παρουσία ισχυρή, ξανά και για πάντα.

ΕΓΡΑΨΑΝ για την ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ

ΜΑΡΩ ΒΑΜΒΟΥΝΑΚΗ, Συγγραφέας

"Υπάρχει διάχυτη μια ποιητική, καμιά φορά μεταφυσική, ατμόσφαιρα στις σελίδες του. Πιστεύω πως η λογοτεχνία είναι κυρίως η ατμόσφαιρα που μπορεί να απλώσει εκείνος που γράφει και σε σας γίνεται συχνά μαγευτική. Ήταν στιγμές που το κλίμα κάτι μου θύμιζε από τον ''Λύκο της στέππας'' του Έσσε, ή από την ''Μεγεμένη νύχτα'' του Τσβάιχ. Κάτι μισοφωτισμένο, ποιητικά στοχαστικό, αλλόκοσμο, κεντροευρωπαϊκό. Και δεν είναι τυχαίο ίσως το εξώφυλλο από τον Φρίντριχ. Εύχομαι ολόψυχα να έχει καλή τύχη, να διαβαστεί πολύ, να ταξιδέψουν οι ευαίσθητες εσωτερικές ωραίες εικόνες του σε πολλές ψυχές."

ΝΙΚΟΣ ΔΙΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ, Συγγραφέας

"Νεότατος ο συγγραφέας μα δε φοβάται τα δύσκολα, γι' αυτό και τολμά να μιλήσει για ψυχή, απώλεια, μοναξιά, ελπίδα, μικρές καθημερινές χαρές. Και μάλιστα από εκείνες που φτιάχνουν κοσμους ονειρικούς, γεμάτους μουσική. Είναι περισσότερο από σαφές πως δεν πρόκειται για φυγή σε μικρές, καθημερινές ουτοπίες, μα περάσματα στον μέσα κόσμο προκειμένου να ανοιχτεί μια μεγάλη αγκαλιά να χωρέσει πρώτα τον Άλλον, τον συνοδοιπόρο, το πρόσωπο που ντύθηκε τον Έρωτα, τον φίλο, τον κόσμο ολάκερο... Το πλησίασμα στις πηγές της ποίησης είναι έκδηλο, τόσο στο ρυθμό της αφήγησης όσο και στο τέλος κάθε κεφαλαίου όπου παρατίθεται ο έμμετρος λόγος. Το εντός ταξίδι, το σκάλισμα των πληγών που ποτέ δε γιατρεύονται εντελώς, τα πολλά πρόσωπα που κουβαλούμε, οι μάσκες ίσως, βγαίνουν στο προσκήνιο. Διαβάζοντας το βιβλίο είδα μπροστά μου την εικόνα ενός ανθρώπου που στέκεται με τόλμη απέναντι στον καθρέφτη του και γυρεύει να δει αν το είδωλό του επιστρέφει σ' αυτόν ακέραιο ή αν οι μάσκες έχουν γίνει πλέον αναπόσπαστο μέρος του Προσώπου. Τρία είναι τα Εγώ, τρεις οι συναντήσεις που απογειώνουν την αφήγηση. Εκεί, στα βάθη του ψυχισμού -ή μήπως στα ύψη του;- ο συγγραφέας έχει ετοιμάσει το σκηνικό και μας καλεί για συνοδοιπορία, όπως θα βγαίναμε με έναν φίλο ή τον αγαπημένο μας να δούμε το φεγγάρι. Έτσι, το γεγονός της συνοδοιπορίας μετουσιώνεται σε δόσιμο ψυχής προς τον Αγαπημένο. Είναι φεγγάρι ο κάθε αγαπημένος. Νιώθω μεγάλη συγκίνηση που από έναν τριαντάχρονο, πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα πήρα τέτοιο δείγμα γραφής."

ΜΑΡΙΑ ΧΑΝΙΩΤΟΥ, Συγγραφέας

"Γρήγορα αντιλαμβάνομαι πως καλά έκανε να επιλέξει αυτόν τον πίνακα του Φρίντριχ για εξώφυλλο. Ζωγράφος του 1774-1840, οι πίνακές του χαρακτηρίζονται από έντονη πνευματικότητα και μυστικισμό όπως ακριβώς και η δική του γραφή. Σε πρώτο προσωπο κάνει άμεσο τον λόγο με στοχαστικότητα, ρεαλισμό, φιλοσοφική διάθεση. Οι ήρωές του ακροβατούν σε τεντωμένο σχοινί χωρίς προστατευτικό δίχτυ, προσπαθώντας να ισορροπήσουν τους δαίμονες που έρχονται να υπονομεύσουν τις προσπάθειες του θέλω, του μπορώ και του έχω. Από την πρώτη σελίδα άρχισα να σημειώνω. Δεν βιαζόμουν, απολάμβανα το ταξίδι παραμένοντας στη κουπαστή κάθε σελίδας θαυμάζοντας τη γραφή που είχε την ικανότητα να με μπάσει εκεί που ήθελε ο συγγραφέας. Με τρία πρόσωπα εκτυλίσσεται η πλοκή του βιβλίου θαρρείς πως είναι η κάθε πλευρά ενός ατόμου αυτή που άλλη γνωρίζουν μερικοί, άλλη οι επόμενοι και κάποια άλλη πλευρά δεν μαρτυριέται παρά την χώνεις στα κατάβαθα της ψυχής σου και την κουβαλάς όλη τη ζωή."

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΛΙΩΤΑΣ, Αρχισυντάκτης περ. "Bookmarks" - Εκδότης - Συγγραφέας

"Η Βόλτα στο Φεγγάρι είναι μία νουβέλα εσωτερικής αναζήτησης. Είναι ένα πολύ προσωπικό έργο, μία ενδοσκόπηση, που θα μπορούσε να περιγραφεί σαν «μία συνάντηση του μικρού πρίγκιπα με τους εσωτερικούς εαυτούς του» ή «το σκάψιμο λαγουμιών με τα χέρια στην ψυχή» (έχω κλέψει τη φράση από τον Κώστα Λογαρά). Έντονη διάθεση φιλοσοφίας, πολύ καλή χρήση της γλώσσας, σκιαγράφηση συναισθημάτων και μία άψογη εικαστικά έκδοση. Αν έπρεπε να το χαρακτηρίσω με μία πρόταση θα έλεγα ότι είναι μία ιστορία για τη μοναξιά του ενός μέσα στο ένα εκατομμύριο."