Για τη μετάφραση

Συγγραφέας: Paul Ricœur
Μετάφραση: Γιώργος Αυγούστης
ΣΕΙΡΑ: ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ
Εκδόσεις Πατάκη
ISBN: 978-960-16-3723-5
ΣΧΗΜΑ:12Χ16,5
ΣΕΛΙΔΕΣ: 136
ΤΙΜΗ ΠΡΩΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: 10,50€
ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2010

Τα τρία κείμενα που παρουσιάζονται συγκεντρωμένα εδώ συνιστούν ένα συνεκτικό σύνολο, στο πλαίσιο του οποίου ο Πολ Ρικέρ –ο οποίος, παρεμπιπτόντως, ξεκίνησε τη φιλοσοφική του σταδιοδρομία µέσω της μετάφρασης ενός βιβλίου του Έντµουντ Χούσερλ– προσπαθεί να ξεπεράσει ένα γνωστό παράδοξο: η μετάφραση είναι, από όποια θεωρητική σκοπιά και αν δει κανείς το ζήτημα, αδύνατη και παρ’ όλα αυτά επιχειρείται πάντα µε επιτυχία. Ο Ρικέρ υποστηρίζει ότι πρέπει να πάψουμε να δίνουμε σημασία στις εκδηλώσεις μεροληπτικής εναντίωσης στη μετάφραση και να δούμε την τελευταία ως την πραγμάτωση μιας «ισοδυναμίας δίχως ταυτότητα». Ο θεωρητικός προβληματισμός του συνιστά μια ξεχωριστή συμβολή στο πεδίο έρευνας που μελετά τις επαφές, τις συγκρούσεις και τις αντιπαραθέσεις μεταξύ της αρχαιότητας και της νεότερης παράδοσης. Η σημασία των παρατηρήσεών του είναι προφανής για τα τεκταινόμενα στο χώρο της μετάφρασης στη νεοελληνική πολιτισμική συγκυρία. Οι καίριες και πάντα ενδιαφέρουσες προτάσεις του µας καλούν να δούμε τη μετάφραση ως ένα από τα συστατικά στοιχεία μιας πολιτισμικής δυναμικής που δομεί το δικό µας παρόν µέσω μιας εκ νέου ανάγνωσης του παρελθόντος, το οποίο κατά αυτόν τον τρόπο ζωντανεύει και πάλι.

Ο Πολ Ρικέρ (1913-2005) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους διανοητές του εικοστού αιώνα και επηρέασε τόσο τη φιλοσοφία και τη θεολογία, όσο και την ευρύτερη πορεία των ανθρωπιστικών επιστημών. Η φιλοσοφική του παιδεία διαμορφώθηκε από τη σκέψη των Χούσερλ, Χάιντεγκερ, Γιάσπερς και Μαρσέλ. Το 1957 εκλέχθηκε στην έδρα γενικής φιλοσοφίας της Σορβόννης και στη συνέχεια δίδαξε στα πανεπιστήμια της Ναντέρ, της Λουβέν και του Σικάγου.

Το πολυσχιδές έργο του έχει ως αφετηρία του τα πεδία της φαινοµενολογίας και της ερμηνευτικής και συμπεριλαμβάνει

μελέτες για το δοµισµό (Le conflit des interprétations, 1969), την ψυχανάλυση (De l’interprétation. Essai sur Freud, 1965), την ερµηνευτική και τη µεταφορά (La métaphore vive, 1975), τις έννοιες του χρόνου, της ιστορίας, της µνήµης και της αφήγησης (Temps et récit, 1983-1985, La mémoire, l’histoire, l’oubli, 2000), τη σχέση της φιλοσοφίας και της θεολογίας (Le mal. Un défi à la philosophie et à la théologie, 1986), καθώς και την ηθική και την πολιτική (Soi-même comme un autre, 1990).