Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008

Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της Στοάς του Βιβλίου - 5ος Κύκλος

Μετά την ολοκλήρωση του 4ου κύκλου του Ελεύθερου Πανεπιστημίου της Στοάς του Βιβλίου (Ιανουάριος - Μάρτιος 2008) θα ξεκινήσει νέος κύκλος μαθημάτων διάρκειας 5 εβδομάδων από τις 12 Μαΐου έως τις 13 Ιουνίου 2008.

Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει τις παρακάτω θεματικές ενότητες:

ΛΑΜΠΡΙΝΟΥΔΑΚΗΣ Β.
5 μαθήματα Αρχαιογνωσίας

ΠΑΝΤΕΡΜΑΛΗΣ Δ.
5 μαθήματα Αρχαιολογίας

ΖΙΑΣ Ν.
5 μαθήματα Ιστορίας της Τέχνης

ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ Α.
5 μαθήματα Βυζαντινού Πολιτισμού

ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΣ Δ.
5 μαθήματα Κοσμολογίας

ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ Δ.
5 μαθήματα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας

ΜΠΕΓΖΟΣ Μ.
5 μαθήματα Θρησκειολογίας


Για αναλυτικές πληροφορίες και δηλώσεις ενδιαφέροντος κάντε κλικ εδώ!

Σάββατο 29 Μαρτίου 2008

Έκθεση Παιδικού Βιβλίου

Έκθεση Παιδικού Βιβλίου

1 - 5 Απριλίου 2008

Στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων,
Αίθουσα Κόντογλου

Ώρες: 9π.μ. έως 8μ.μ

Πέντε ημέρες συναντήσεις με:
- Συγγραφείς
- Εικονογράφους
- Μουσικούς
- Παιδαγωγούς
- Κουκλοπαίχτες

Μία + 5 Καρυάτιδες, του Αλέξη Κυρτσόπουλου

ΜΙΑ + 5 ΚΑΡΥΑΤΙΔΕΣ

Κείμενο + ζωγραφιές: Αλέξης Κυρτσόπουλος


Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσαν στο Ερέχθειο,
πάνω στην Ακρόπολη των Αθηνών, έξι κοπέλες.
Τις προστάτευε ένα λιοντάρι, ο φύλακας
του Πειραιά (του Πόρτο Λεόνε).
Μια μέρα ήρθε ένας πειρατής αρχαιοκάπηλος, ο Ελ Γκέιν και.....


Οι Καρυάτιδες είναι 6 αγάλματα που αναπαριστούν κοπέλες. Βρίσκονται στο Ερεχθείο, στην Ακρόπολη των Αθηνών. Εκείνη που έκλεψε ο λόρδος Έλγιν την έχουν αντικαταστήσει με αντίγραφο. Τα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας, ο λόρδος Έλγιν άφησε για μήνες την Καρυάτιδα που «ξεκόλλησε» από το Ερεχθείο στο Ριζόκαστρο (Πλάκα) πριν τη μεταφέρει στο εξωτερικό.
Η λαϊκή παράδοση λέει ότι: «Πολλοί κάτοικοι κάτω από το κάστρο (δηλαδή την Πλάκα) τις άκουγαν τις μαρμαρένιες κόρες να κλαίνε τη νύχτα για την αδελφή τους που τους την πήραν». (Νικολάου Πολίτου, Παραδόσεις).
Μαρμάρινο λιοντάρι υπήρχε πράγματι στο λιμάνι του Πειραιά από τα αρχαία χρόνια μέχρι που το πήραν οι Βενετοί στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και βρίσκεται μέχρι σήμερα στον Ναύσταθμο της Βενετίας.


Το παραμύθι αυτό ξεκίνησε από ένα δραματικό διήγημα που έγραψε πριν εκατό χρόνια ο ιστορικός της Αθήνας Δημήτρης Γρ. Καμπούρογλου με τίτλο «Η Νεράιδα του Κάστρου». Πολλά χρόνια με συντρόφευε εκείνη η αγάπη. Έτσι από εκείνο το διήγημα βγήκε το δικό μου καινούριο παραμύθι. Αλλιώς βαριέσαι. Και η αγάπη μαραίνεται.
Α.Κ.



Ο Αλέξης Κυριτσόπουλος είναι ζωγράφος. Γεννήθηκε και εργάζεται στην Αθήνα.

Αλλαγή ώρας

Σήμερα το βράδυ στις 3 (ξημερώματα Κυριακής 30 Μαρτίου 2008) θα πρέπει να γυρίσουμε τα ρολόγια μας μία ώρα μπροστά, μιας και ξεκινάει η περίοδος της Θερινής ώρας η οποία θα διαρκέσει έως τις 26 Οκτωβρίου 2008 (όπου και θα επανέλθουμε στην Χειμερινή).

Μην ξεχάσετε κανένα!!! Ναι, ακόμα και αυτό στον φούρνο μικροκυμάτων πρέπει να αλλάξει. :)

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2008

Ανάγκη για αίμα

Ο συνάνθρωπος μας Δημήτρης Χουρμουζιάδης χρειάζεται επειγόντως αίμα!

Χρειάζονται 50 φιάλες αίμα μηδέν αρνητικό (0-).

Επειδή τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και η κατάσταση του Δημήτρη κρίσιμη θα παρακαλούσαμε όσους έχουν ομάδα αίματος 0- (μηδέν αρνητικό) και μπορούν να δώσουν αίμα να περάσουν σε ένα από όλα τα νοσοκομεία της χώρας δίνοντας το όνομα και το νοσοκομείο στο οποίο πάει το αίμα για τον Δημήτρη Χουρμουζιάδη στο Παπανικολάου Θεσσαλονίκης.

Πρέπει να μαζευτούν πάνω από 50 φιάλες αίματος και οι φίλοι και η οικογένεια έχουν μαζέψει μόλις 8. Κάντε ένα repost, πείτε το στους φίλους σας, ίσως κάποιος να μπορεί να τον σώσει.

Ο Δημήτρης ήδη σας ευχαριστεί όλους ακόμη και αν βρίσκεται σε κώμα αυτή τη στιγμή.

Σημ: Μπορείτε να δώσετε αίμα και όσοι δεν ανήκετε σε αυτήν την ομάδα και να γίνει η αλλαγή από την τράπεζα αίματος. Περισσότερες πληροφορίες στα κατά τόπους νοσοκομεία.

Τηλέφωνο νοσοκομείου Παπανικολάου Θεσσαλονίκης: 2310 357602

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008

Το Α1 του Γενικού Λυκείου Καλαμπάκας στο Θέρμο Αιτωλοακαρνανίας

Οι φίλοι μας από την Καλαμπάκα –το Α1 του Γενικού Λυκείου Καλαμπάκας- και η υποδιευθύντρια του σχολείου, Μίνα Καλκάνη, βρέθηκαν στο Θέρμο Αιτολοακαρνανίας. Εκεί παρακολούθησαν ένα άκρως ενδιαφέρον, όπως μας γράφουν, πρόγραμμα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.

Οι φίλοι μας είχαν την ευγενή καλοσύνη να μας στείλουν τρεις φωτογραφίες από την επίσκεψη τους εκεί ώστε να μπορέσουμε κι εμείς να ταξιδέψουμε στην όμορφη αυτή γωνιά τις Ελλάδας.

Παιδιά, σας ευχαριστούμε όλους και στέλνουμε την αγάπη μας σε εσάς και στην λατρεμένη μας Καλαμπάκα.



Ποταμός Εύηνος (θέση Βαλτσόρεμα κοντά στα Γκράβαρα)





Ποταμός Εύηνος (θέση Βαλτσόρεμα κοντά στα Γκράβαρα)




Λίμνη Τριχωνίδα

Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου (Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008)

Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος συμμετέχει στον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου (Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008) προσφέροντας στο κοινό την παράσταση Volume της Άννελης Ξηρογιάννη, σε σκηνοθεσία Χριστίνας Χατζηβασιλείου την Πέμπτη 27 Μαρτίου, στις 10 το βράδυ, στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών.

Η είσοδος θα είναι ελεύθερη.


Λόγω του περιορισμένου αριθμού θέσεων οι κρατήσεις θα γίνονται κατά προτεραιότητα στο ταμείο της Μονής Λαζαριστών στο τηλέφωνο 2310 589102.


Χορηγοί επικοινωνίας: ΕΡΤ ΑΕ, ΕΡΤ3
Με την υποστήριξη: TV 100 FM 100

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος τιμά την ποιήτρια Ζωή Καρέλλη
την Κυριακή 23 Μαρτίου 2008,
στο θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών,
ώρα 12 το μεσημέρι (ελεύθερη είσοδος)

Το Κ.Θ.Β.Ε., συνεχίζοντας τα Λογοτεχνικά Πρωινά του, αφιερώνει το τριακοστό πέμπτο Λογοτεχνικό Πρωινό του, την Κυριακή 23 Μαρτίου 2008, στο ποιητικό έργο της Ζωής Καρέλλη. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στις 12 το μεσημέρι, στο Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.

Η ποιήτρια, θεατρική συγγραφέας, δοκιμιογράφος και μεταφράστρια Ζωή Καρέλλη -καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Χρυσούλας Αργυριάδου, το γένος Πεντζίκη- γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1901. Έκανε σπουδές ξένων γλωσσών και μουσικής και παρακολούθησε μαθήματα φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Για το σύνολο του έργου της τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις. Ήταν η πρώτη γυναίκα που αναγορεύθηκε, το 1982, αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ενώ το 1995 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της απένειμε το Μετάλλιο του Ταξιάρχη του Φοίνικα της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Η Ζωή Καρέλλη εμφανίστηκε στα γράμματα για πρώτη φορά το 1935, με δημοσιεύσεις στο περιοδικό «Το τρίτο μάτι», ενώ η πρώτη της ποιητική συλλογή, Πορεία, εκδόθηκε πέντε χρόνια αργότερα.

Η πορεία της στην ποίηση συνεχίστηκε με τα έργα Η εποχή του Θανάτου (1948), Φαντασία του χρόνου (1949), Της μοναξιάς και της έπαρσης (1951), Χαλκογραφίες και εικονίσματα (1952), Το πλοίο (1955), Κασσάνδρα και άλλα ποιήματα (1955), Παραμύθια του κήπου (1955), Αντιθέσεις (1957), Ο καθρέφτης του μεσονυχτίου (1958), Το σταυροδρόμι (1973) και Ημερολόγιο / 1955 – 1973 (1973). Το σύνολο του ποιητικού της έργου εκδόθηκε το 1973, σε συλλογή δύο τόμων.

Η θεατρική της παραγωγή μετρά τέσσερα έργα: Ο διάβολος και η έβδομη εντολή (1959), Ικέτιδες (1962), Σιμωνίς Βασιλόπαις του Βυζαντίου (1965) και Ορέστης (1971). Τα δύο τελευταία έχουν ανέβει από το Κ.Θ.Β.Ε. το 1966 και το 1976, αντίστοιχα. Έγραψε, επίσης, κριτικές μελέτες και δοκίμια, το σύνολο των οποίων εκδόθηκε, το 1982 με τον τίτλο Παρατηρήσεις και το 1994 με τον τίτλο Παρατηρήσεις, Β΄. Τέλος, μετέφρασε έργα του Τ. Σ. Ελιοτ.

Για την προσφορά της στα ελληνικά γράμματα τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης το 1956 και το 1974, με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών «Κ. Ουράνη» το 1978, αλλά και με το βραβείο του Υπουργείου Παιδείας της Γαλλίας «Palmes Academiques», το 1981. Το 1988 αναγορεύθηκε επίτιμη διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Επί σειρά ετών διετέλεσε μέλος της καλλιτεχνικής επιτροπής του ΚΘΒΕ, ενώ ήταν επίσης μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών και της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών της Θεσσαλονίκης.

Πέθανε στη Θεσσαλονίκη το 1998.



Σκέψεις της Ζωής Καρέλλη για τον ποιητικό λόγο:
Τι μπορεί να εκφράσει, να πει ο ποιητής προσπαθώντας να γράψει μια εισαγωγή στο έργο του; Εξηγήσεις, όταν τόσα εξηγούνται ή γίνεται προσπάθεια να εξηγηθούν, να σχολιαστούν και το μυστήριο της ύπαρξης απομένει. Και η ποίηση, πιστεύω πως είναι, τελικά, ένα μυστήριο, όχι μόνο αισθητικό γεγονός αλλά και υπαρκτική κίνηση. Φαινόμενο της ανθρώπινης έκφρασης.
Τι έκανε, τι οδήγησε τον άνθρωπο να δημιουργήσει τον ποιητικό λόγο; Αφού υπάρχει ο πεζός, πλούσιος, σαφής, άνετος, γιατί αυτό το είδος της ομιλίας, με ιδιαίτερους νόμους και κανόνες; Σε όποιαν άλλη καλλιτεχνική εκδήλωση δεν παρατηρείται τούτο το διφυές, δεν υπάρχει μια τέτοια διαφορά.
Εξήγηση λοιπόν, ας πούμε, όσον αφορά και στην ουσία και στην τεχνική της ποίησης, όταν σε επίμετρο, στην κρίσιμη εποχή μας δημιουργούνται και νέες σχέσεις και ανταποκρίσεις στη διάρθρωση του ποιητικού λόγου, ακόμα και η πειθαρχία που μπορεί ν’ αποδώσει πιο σωστά το ουσιώδες ή το βαθύτερο νόημα. Ακοή και υπακοή στο ρυθμό, αίσθημά του βαθύτερο...



Λογοτεχνική επιμέλεια: Ρούλα Αλαβέρα
Σκηνοθετική επιμέλεια: Νίκος Ναουμίδης
Οργάνωση παραγωγής: Ιωάννα Λιάκου.

Διαβάζουν οι ηθοποιοί του Κ.Θ.Β.Ε. (με αλφαβητική σειρά):
Κορίνα Βασιλοπούλου,
Ιφιγένεια Δεληγιαννίδη,
Κυριακή Ρωμανού,
Βασίλης Σπυρόπουλος,
Στράτος Τζώρτζογλου.



Χορηγοί επικοινωνίας: ΕΡΤ ΑΕ, ΕΡΤ3
Με την υποστήριξη: TV 100 FM 100

Τετάρτη 19 Μαρτίου 2008

Υπομέλας τόπος

Το Χοροθέατρο του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει από τις 3 έως τις 18 Μαΐου στη σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου την παράσταση «Υπομέλας τόπος», σε σκηνοθεσία και χορογραφία Δημήτρη Σωτηρίου.


Αντανάκλαση της Θεσσαλονίκης στο πέρασμα του χρόνου. Ο ρεαλισμός διαλύεται σε μια σκηνική πράξη παραίσθησης...

Τα πρόσωπα του έργου, έντεκα ίσκιοι, φτιάχνουν το δικό τους τελετουργικό ενεργοποιώντας μνήμες της πόλης...

Κίνηση ρευστή, που προκύπτει από τη συνεργασία του κέντρου (βάρους) με την περιφέρεια (χέρια-πόδια-κόκκυγας-κεφάλι).


*Υπομέλας τόπος: ομάδα νευρώνων στον εγκέφαλο· πιθανόν λειτουργεί για την αποθήκευση μακροπρόθεσμης μνήμης.


Συντελεστές:
Σκηνοθεσία - Χορογραφία: Δημήτρης Σωτηρίου
Μουσική: Αλέξανδρος Ιωάννου
Σκηνικά - Κοστούμια: Αθανάσιος Κολαλάς
Video art - Επεξεργασία εικόνας: Λίλα Σωτηρίου
Δραματουργική επεξεργασία: Σοφία Χατζηβασιλείου
Βοηθός χορογράφος: Σύλβια Κατσαρού
Οργάνωση παραγωγής: Ιωάννα Λιάκου


Χορεύουν (με αλφαβητική σειρά):
Μαρλέν Βερσιούρεν
Πόλυ Βόϊκου
Φάνια Γρηγορίου
Σοφία Καλπενίδου
Κωνσταντίνος Κατσαμάκης
Σταύρος Κόττας
Πέτρος Μάλαμας
Χάρης Πεχλιβανίδης
Έλενα Σγουραμάνη
Ηλίας Τσάκωνας
Πένυ Χριστοπούλου


Χορηγοί επικοινωνίας: ΕΡΤ Α.Ε., ΕΡΤ3
Με την υποστήριξη: TV 100 – FM 100

Τρίτη 18 Μαρτίου 2008

Σύγχρονοι Έλληνες Δημιουργοί

Με πρωτοβουλία της Πανελλήνιας Ένωσης Συνεργασίας Νέων Λογοτεχνών, και κατόπιν προσεκτικής αξιολόγησης κυκλοφόρησε ο τόμος «Σύγχρονοι Έλληνες Δημιουργοί».

Η προσπάθεια αυτή επαναλαμβάνεται για τρίτη συνεχή χρονιά, προκειμένου να προβληθούν και να προωθηθούν οι Νέοι Λογοτεχνικές εκφράσεις και ρευμάτων όπως αυτές γνωστοποιηθούν στο αναγνωστικό κοινό.

Το δημιούργημα αυτό συγκροτεί ένα εκτεταμένο έργο, φτιαγμένο από Νεοέλληνες ποιητές και πεζογράφους με διαφορετικές, αλλά εξ ίσου ενδιαφέρουσες συγγραφικές δημιουργίες που αναδεικνύουν το πολιτιστικό και εκπαιδευτικό γνώρισμα του Ελληνικού πνεύματος που χαρακτηρίζει τον πλούτο της Ελληνικής μας γλώσσας, από τα χρόνια έως τις μέρες μας.

Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα εξαίρετο δημιούργημα, καθώς στο σύνολο τους διαπνέεται από την ιδιάζουσα αίσθηση, γνήσιας λογοτεχνικής έκφρασης αναλύοντας, ερμηνεύοντας και θίγοντας κοινωνικούς, οικονομικούς, πολιτικούς, πολιτιστικούς, ατομικούς και συλλογικούς προβληματισμούς οι οποίοι γνωστοποιούνται έτσι ώστε να δοθεί η δυνατότητα, στον καθένα από μας, μέσα από προσωπική ενθάρρυνση και μελέτη να τους ερμηνεύσει.

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008

Βραδιά μνήμης αφιερωμένη στην Κίρα Σίνου

Το Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Κηφισιάς,
η Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά και
ο Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου

σας προσκαλούν σε βραδιά μνήμης
αφιερωμένη στην Κίρα Σίνου

την Παρασκευή, 14 Μαρτίου 2008,
στις 7.00 μ.μ.,
στο Πολιτιστικό Κέντρο Κηφισιάς
(Αίθουσα Β. Γκατσόπουλος - οδός Διονύσου & Μυρσίνης)

Θα μιλήσουν οι κ.κ. Άννα Γκέρτσου - Σαρρή και Έρικα Αθανασίου.

Θα διαβαστούν αποσπάσματα από τα βιβλία της και θ' ακουστεί η φωνή της.

«Η Αννούλα στην κατασκήνωση», της Ροδούλας Σερδάρη – Παπαϊωάννου

Η Αννούλα στην κατασκήνωσηΠοτέ δε θα το πίστευε η Αννούλα πως η εικοσαήμερη παραμονή της σε μια κατασκήνωση, στην οποία μάλιστα είχε πάει με το ζόρι, θα έπαιζε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα της, αλλά και των σχέσεών της με τους γονείς και τους συνανθρώπους της.
«...Η Αννούλα, με έναν καλά κρυμμένο ενθουσιασμό πίσω από ένα ανέκφραστο πρόσωπο, ανέβηκε αργά αργά -παρ' όλο που ήθελε να τρέξει- σε ένα από τα επάνω κρεβάτια και είπε ψυχρά: "Εγώ θα κοιμάμαι εδώ".»
Τι ήταν λοιπόν αυτό που άλλαξε τα δεδομένα; Τι έγινε τελικά κατά τη διάρκεια της κατασκηνωτικής περιόδου;

Φτιάξτε το σακίδιό σας και ετοιμαστείτε να περάσετε είκοσι υπέροχες ημέρες στην κατασκήνωση μαζί με την Αννούλα και τις φίλες της, να τα μάθετε όλα.

Στη σειρά Χρωματιστές ιστορίες, των εκδόσεων Κέδρος, περιλαμβάνονται σύντομα μυθιστορήματα για παιδιά που διαβάζουν μόνα τους. Τα βιβλία, χάρη στην έγχρωμη εικονογράφησή τους, διευκολύνουν τα παιδιά στη μετάβαση από το εικονογραφημένο παραμύθι στο μυθιστόρημα.



Λίγα λόγια για την Συγγραφέα:
Η Ροδούλα Σερδάρη – Παπαϊωάννου γεννήθηκε στην Κύπρο. Αργότερα ήρθε στην Αθήνα, όπου σπούδασε Ανώτερα Θεωρητικά στο Κεντρικό Εθνικό Ωδείο. Αποφοίτησε το 1995 και από τότε διδάσκει μουσική σε ιδιωτικά νηπιαγωγεία αλλά και σε ολοήμερα δημοτικά σχολεία. Μαζί με τα παιδιά πάντα διοργανώνει θεατρικές μουσικές εκδηλώσεις με δικά της κείμενα, χαρίζοντας έτσι στους μικρούς μουσικούς της αλησμόνητες αναμνήσεις.
Η άμεση επαφή της με τα παιδιά, που υπεραγαπά και σέβεται, την έκανε να γράψει αυτό το πρώτο της μυθιστόρημα, ενώ είχε προηγηθεί ένα βιβλίο μουσικής «Μαθαίνω μουσική παίζοντας, τραγουδώντας και ζωγραφίζοντας» (εκδόσεις Φίλιππος Νάκας 2004) για παιδιά Α’ και Β’ Δημοτικού. Επίσης το δεύτερο μουσικό βιβλίο για παιδιά νηπιαγωγείου και Α’ Δημοτικού, «Το ταξίδι στη χώρα της μουσικής», βρίσκεται υπό έκδοση (Μάριος Νικολαϊδης & Σια, Ο.Ε., Δεκέμβριος 2006). Είναι παντρεμένη και έχει δύο κόρες.
Διαβάστε τις εντυπώσεις μας από την ανάγνωση του βιβλίου "Η Αννούλα στην κατασκήνωση" κάνοντας κλικ εδώ!

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2008

Ευρωπαϊκό Βραβείο Θεάτρου

12o Ευρωπαϊκό Βραβείο Θεάτρου

10o Βραβείο «Νέες Θεατρικές Πραγματικότητες»

10 - 13 Απριλίου στη Θεσσαλονίκη


Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού, συμμετέχει για δεύτερη συνεχή χρονιά στη διοργάνωση του Ευρωπαϊκού Βραβείου Θεάτρου, η οποία θα διεξαχθεί στη Θεσσαλονίκη, στις εγκαταστάσεις του Κ.Θ.Β.Ε., από τις 10 έως τις 13 Απριλίου 2008.

Το Ευρωπαϊκό Βραβείο Θεάτρου ξεκίνησε ως πιλοτικό πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 1986. Διοργανώνεται ετησίως από την εταιρεία Europe Theatre Prize (Ευρωπαϊκό Βραβείο Θεάτρου), η οποία έχει αναγνωριστεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως «πολιτιστικός οργανισμός ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος»· συνεργάζεται και υποστηρίζεται από την Ένωση των Θεάτρων της Ευρώπης, την Ευρωπαϊκή Θεατρική Σύμβαση, τη Διεθνή Ένωση Κριτικών Θεάτρου, το Διεθνές Ινστιτούτο Μεσογειακού Θεάτρου, το Ινστιτούτο Διεθνούς Θεάτρου της UNESCO και την Ένωση Ευρωπαϊκών Φεστιβάλ. Το βραβείο απονέμεται σε προσωπικότητες ή θεατρικούς θεσμούς, των οποίων το καλλιτεχνικό έργο έχει συμβάλλει στην αμοιβαία κατανόηση και συνεργασία μεταξύ των λαών.

Πέρα από αυτή την τιμητική διάκριση, από την τρίτη διοργάνωση και μετά, προστέθηκε το Βραβείο «Νέες Θεατρικές Πραγματικότητες», που έχει ως στόχο να ενθαρρύνει τις νέες καλλιτεχνικές τάσεις και πρωτοβουλίες στον χώρο του ευρωπαϊκού θεάτρου.

Τον Απρίλιο του 2008, το 12ο Ευρωπαϊκό Βραβείο Θεάτρου θα απονεμηθεί στον Γάλλο σκηνοθέτη Patrice Chereau (Πατρίς Σερό), που έχει τιμηθεί στο παρελθόν με πολλές διακρίσεις και βραβεία, ενώ το 10ο Βραβείο «Νέες Θεατρικές Πραγματικότητες», που προβάλλει τη δουλειά νέων πρωτοπόρων καλλιτεχνών, θα μοιραστούν: η Γερμανίδα χορογράφος Sasha Waltz (Σάσα Βαλτς), ιδρύτρια της ομάδας Sasha Waltz and Guests, που έδωσε νέα ώθηση στην ανάπτυξη του σύγχρονου χορού, o Πολωνός σκηνοθέτης Krzysztof Warlikowski (Κριστόφ Βαρλικόβσκι), ένας από τους κορυφαίους σκηνοθέτες της Πολωνίας και η ανατρεπτική σκηνοθετική ομάδα της Γερμανίας Rimini Protokoll (Πρωτόκολλο Ρίμινι) που πειραματίζεται πάνω στις θεατρικές συμβάσεις. Ειδική μνεία θα γίνει στο Belarus Free Theatre (Ελεύθερο Θέατρο Λευκορωσίας), ένα στρατευμένο θέατρο, «ενάντια στο καταπιεστικό πολιτικό σύστημα της χώρας», όπως δηλώνει ο ιδρυτής του θεάτρου Nikolai Khalezin (Νικολάι Καλέζιν). Στο πλαίσιο του τμήματος Retours (Επιστροφές), που παρουσιάζει έργα βραβευμένων προηγούμενων διοργανώσεων του Ευρωπαϊκού Βραβείου Θεάτρου, ο Oskaras Korsunovas (Οσκάρας Κορσουνόβας), βραβευμένος με το 8ο Βραβείο «Νέες Θεατρικές Πραγματικότητες», θα παρουσιάσει τον Άμλετ του Ουίλιαμ Σαίξπηρ σε ‘work in progress’.



ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ XII ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΒΡΑΒΕΙΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

Πέμπτη, 10 Απριλίου

Βασιλικό Θέατρο
3:00 μ.μ.
Έναρξη της 12ης διοργάνωσης του Ευρωπαϊκού Βραβείου Θεάτρου. Συμπόσιο της Ένωσης Ελλήνων Μουσικών και Θεατρικών Κριτικών με τίτλο «Θέατρο και Διαφορετικότητα» σε συνεργασία με το Κ.Θ.Β.Ε. και τη Διεθνή Ένωση Κριτικών Θεάτρου.
Συμμετέχουν οι ομιλητές: Ρίτσαρντ Σέχνερ, Σάββας Πατσαλίδης, Μαρίκα Θωμαδάκη, Λέανδρος Πολενάκης, Δημήτρης Τσατσούλης, Γιώργος Πεφάνης, Καρμελίτα Τσέλι.

Θέατρο Μονής Λαζαριστών
7:00 μ.μ.
Mnemopark από την ομάδα Πρωτόκολλο Ρίμινι (παράσταση).
Σκηνοθεσία: Στέφαν Κέγκι

Βασιλικό Θέατρο
9:30 μ.μ.
Καθαροί, πια (Cleansed) της Σάρα Κέην (παράσταση)
Σκηνοθεσία: Κριστόφ Βαρλικόβσκι



Παρασκευή, 11 Απριλίου

Βασιλικό Θέατρο
10.00 π.μ.
Συνάντηση με τον Κριστόφ Βαρλικόβσκι
12.15 μ.μ.
Προβολή ταινίας του Πατρίς Σερό με τίτλο De la Maison des Morts
3.15 μ.μ.
Συμπόσιο για τον Πατρίς Σερό
6.00 μ.μ.
Από τις Βάκχες του Ευριπίδη, από το Κ.Θ.Β.Ε. (παράσταση)
Σκηνοθεσία: Τάσος Ράτζος

Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
8.45 μ.μ.
Generation Jeans από το Ελεύθερο Θέατρο της Λευκορωσίας (παράσταση)
Σκηνοθεσία: Νικολάι Καλέζιν
10.45 μ.μ.
Being Harold Pinter από το Ελεύθερο Θέατρο της Λευκορωσίας (παράσταση)
Σκηνοθεσία: Βλαντίμιρ Σερμπάν



Σάββατο, 12 Απριλίου

Βασιλικό Θέατρο
9.30 π.μ.
Συνάντηση με τον θίασο του Ελεύθερου Θεάτρου της Λευκορωσίας
11.30 π.μ.
Συνάντηση με την ομάδα Πρωτόκολλο Ρίμινι
3.30 μ.μ.
Παρουσίαση βιβλίου για τον Τζόρτζιο Στρέλερ
4.00 μ.μ.
Συμπόσιο για τον Πατρίς Σερό
7.30 μ.μ.
La Douleur του Πατρίς Σερό (παράσταση-αναλόγιο)
Σκηνοθετική επιμέλεια: Τιερί Τιε Νιαγκ

Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
10.00 μ.μ.
Zone of Silence από το Ελεύθερο Θέατρο της Λευκορωσίας (παράσταση)
Σκηνοθεσία: Βλαντίμιρ Σερμπάν



Κυριακή, 13 Απριλίου

Βασιλικό Θέατρο
10.00 π.μ.
Συμπόσιο για τον Πατρίς Σερό
Συνάντηση με τον Πατρίς Σερό
1.00 μ.μ.
Συνάντηση με την Σάσα Βαλτς
3.15 μ.μ.
Προβολή ταινίας της ομάδας Πρωτόκολλο Ρίμινι
με τίτλο Wahl Kampf Wallenstein

Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
5.00 μ.μ.
Άμλετ του Σαίξπηρ (‘work in progress’)
Σκηνοθεσία: Οσκάρας Κορσουνόβας

Βασιλικό Θέατρο
8.30 μ.μ.
Τελετή Λήξης
Θα ακολουθήσει η παράσταση-αναλόγιο
Coma του Πατρίς Σερό
Σκηνοθεσία: Τιερί Τιε Νιαγκ



Λίγα λόγια για τις παραστάσεις

Mnemopark από την ομάδα Πρωτόκολλο Ρίμινι
Απόσπασμα από το σημείωμα του σκηνοθέτη Στέφαν Κέγκι
Ο κόσμος των τρένων: οι μινιατούρες του Στέφαν Κέγκι
Με την Ελβετία ως μοντέλο και βασισμένο σε ένα πραγματικό «σκηνικό» τρένου-μινιατούρας, το Mnemopark αναλύει τα σημεία τριβής ανάμεσα στη συγκεκαλυμμένη επιφάνεια και το μυστηριακό υπέδαφος. Πού έχει φτάσει η κοινωνία, αν ξεκινήσουμε από την υπόθεση της βιομηχανικής της αναπαραγωγής; Το Mnemopark διαπερνά ένα ομοίωμα της Ελβετίας με τη βοήθεια μιας μικροσκοπικής κινηματογραφικής κάμερας, όπως γίνεται στο Στάλκερ του Ταρκόφσκι, ανάμεσα στα γυρίσματα και τις στροφές μιας μυστηριώδους χώρας. Το αποτέλεσμα είναι ένα φιλμ γεννημένο μπροστά στα ίδια τα μάτια του κοινού: η προσομοίωση μιας διάβασης που αναπτύσσεται στη μήτρα ενός κινηματογραφικού στούντιο...

Καθαροί, πια της Σάρα Κέην, από το Σύγχρονο Θέατρο του Βρόκλαβ (Teatr Wspolczesny in Wroclaw)

Απόσπασμα από το σημείωμα του σκηνοθέτη Κριστόφ Βαρλικόφσκι
Το Καθαροί, πια είναι μία προσωπική εξομολόγηση. Πιάσαμε τους εαυτούς μας σε παρόμοια κατάσταση: καθισμένοι στο τραπέζι να εξομολογούμαστε ο ένας στον άλλο. Δεν μπορούσαμε να μην είμαστε αυθεντικοί μπροστά σε τέτοιες προσωπικές δηλώσεις. Για να αποφύγουμε το ψεύδος, έπρεπε να θυμηθούμε το δικό μας πόνο, τη δική μας δυσαρμονία με τον κόσμο. Η Renate Jett, ηθοποιός από την Αυστρία, ήθελε να εγκαταλείψει· κατά τη διάρκεια μίας από τις πρώτες πρόβες, είπε: «Λυπάμαι, αλλά μόλις επέστρεψα από λιβάδια και βουνά και δεν θέλω να ανήκω στον κόσμο που περιγράφει το έργο». Ο Jacek Poniedziałek, που υποδύεται έναν από τους ομοφυλόφιλους, έπρεπε να αναπτύξει μία αληθινή τρυφερότητα για το σύντροφό του. Ο ομοφυλόφιλος της Σάρα Κέιν δεν είναι –όπως στο αμερικάνικο θέατρο– ένας συμβατικός ήρωας. Είναι κάποιος οδυνηρά ακρωτηριασμένος, εκτεθειμένος σαν ποντίκι σε πειράματα: του κόβουν τη γλώσσα, τα χέρια, τα πόδια.
Το θέατρο πρέπει να μας αγγίζει. Αυτό είναι το μόνο θέατρο που μ’ ενδιαφέρει. Έχω δει πολλά έργα που με συγκλόνισαν. Ένιωσα σαν χρεοκοπημένος μετά, αλλά παρ’ όλ’ αυτά, δεν θα ήθελα να τα ξεχάσω...

Generation Jeans από το Ελεύθερο Θέατρο της Λευκορωσίας

Ένα κείμενο του Νικολάι Καλέζιν, με τη συμμετοχή της Νατάλια Κολιάντα, από το Ελεύθερο Θέατρο της Λευκορωσίας

Απόσπασμα από το σημείωμα του σκηνοθέτη Νικολάι Καλέζιν
Generation Jeans – ένας μονόλογος για τα τζιν, τη ροκ μουσική και την ελευθερία. Η ιστορία τοποθετείται στη Σοβιετική Ένωση, όπου τα τζιν και το ροκ είναι απαγορευμένα· αν πουλάς τζιν, θα συλληφθείς από την Κα-Γκε-Μπε. Από εκείνη την εποχή περνάει στο σημερινό δικτατορικό καθεστώς της Λευκορωσίας και αφηγείται τις συλλήψεις –μέχρι και τις απαγωγές– του κεντρικού ήρωα και των φίλων του. Πρόκειται για μία ωδή στις γενιές των ανθρώπων που δεν δεσμεύονται από όρια ηλικίας και παλεύουν για την ελευθερία της χώρας τους...

Being Harold Pinter από το Ελεύθερο Θέατρο της Λευκορωσίας

Απόσπασμα από το σημείωμα του σκηνοθέτη Βλαντίμιρ Σερμπάν

Πώς γεννιέται ένα θεατρικό έργο; Ποιά η διαφορά ανάμεσα στην αλήθεια της ζωής και στην αλήθεια της τέχνης; Πρέπει ένας καλλιτέχνης να εμπλέκεται στην πολιτική; Αυτά τα ερωτήματα εγείρει ο Χάρολντ Πίντερ στην ομιλία του, για το βραβείο Νόμπελ. Το έργο Being Harold Pinter ξεκινάει και τελειώνει, ψάχνοντας τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.
Τα χνάρια της πλοκής που αποτελούν τη βάση της παράστασης συνδέονται από το ίδιο πρόβλημα — το πρόβλημα της βίας στις απολύτως διαφορετικές εκδηλώσεις της, ξεκινώντας από την ενδοοικογενειακή βία, περνώντας στη βία ως θεμέλιο ενός κρατικού συστήματος και καταλήγοντας στη βία ως μορφή διεθνών σχέσεων. Οι ιστορίες διαδέχονται η μία την άλλη, οι νοητοί χαρακτήρες αντικαθίστανται σταδιακά από τους πραγματικούς –κοντινούς και αναγνωρίσιμους– και ο συλλογισμός σχετικά με τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στις φυλακές Abu-Ghraib ακολουθείται από πραγματικούς μονολόγους πολιτικών κρατουμένων σε φυλακές της Λευκορωσίας...

Zone of silence από το από το Ελεύθερο Θέατρο της Λευκορωσίας

Απόσπασμα από το σημείωμα του σκηνοθέτη Βλαντίμιρ Σερμπάν

Το έργο Zone of silence αποτελείται από τρία ανεξάρτητα κεφάλαια σχετικά με διάφορα θέματα ταμπού, που δεν συζητιούνται ανοιχτά στη λευκορωσική κοινωνία.

Κεφάλαιο 1. Childhood legends.
Σύλληψη των Νικολάι Καλέζιν, Νατάλια Κολιάντα και Βλαντίμιρ Σερμπάν

Οι ηθοποιοί αφηγούνται ιστορίες σχετικές με την παιδική τους ηλικία: ταπείνωση στον παιδικό σταθμό, μία απόπειρα αυτοκτονίας εξαιτίας ερωτικής απογοήτευσης, σχέση με έναν πατέρα δύο φορές φυλακισμένο, τελευταία συνάντηση με τη μητέρα στο νοσοκομείο… Κάθε ιστορία επιχειρεί να βρει την απάντηση στο ερώτημα «πώς τα σημάδια της παιδικής ηλικίας επηρεάζουν τις ζωές μας». Η παράσταση τελειώνει με την ιστορία μίας δεκάχρονης Λευκορωσίδας, της Vika Moroz, που έγινε όμηρος του σημερινού πολιτικού συστήματος της Λευκορωσίας και αποχωρίστηκε την ιταλική οικογένεια που την μεγάλωσε.

Κεφάλαιο 2. Diverse.
Σύλληψη του Βλαντίμιρ Σερμπάν

Οι ηθοποιοί μίλησαν επί ώρες με περιθωριακούς Λευκορώσους, συλλέγοντας πληροφορίες για τις τύχες τους, τον χαρακτήρα τους, τις προσωπικές χαρές και τις τραγωδίες τους. Πρόκειται για ένα πανόραμα των «άλλων» ανθρώπων, που δοκιμάζουν τις πιέσεις της αδικαιολόγητης κοινωνικής εχθρότητας: ένας μαύρος Λευκορώσος ομοφυλόφιλος, μία μοναχική γυναίκα που ερωτεύτηκε τον Λένιν, ένας άστεγος με πάθος για το χορό... Τι τους οδήγησε στο περιθώριο της κοινωνίας; Γιατί έγιναν «διαφορετικοί»;

Κεφάλαιο 3. Numbers.
Σύλληψη του Βλαντίμιρ Σερμπάν

Οι ηθοποιοί επιχειρούν να καταλάβουν τα στεγνά νούμερα των λευκορωσικών στατιστικών, μέσω μίας μη-λεκτικής επικοινωνίας με το κοινό. Γιατί η Λευκορωσία κατέχει την πρώτη θέση στην Ευρώπη σε ποσοστά αυτοκτονίας; Πόσα νεογέννητα εγκαταλείπονται σε κέντρα μητρότητας, επειδή οι γονείς τους αισθάνονται ανήμποροι να τα αναθρέψουν; Πόσοι Λευκορώσοι είναι άνεργοι και ποιος είναι ο αριθμός όσων βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας;

Άμλετ του Σαίξπηρ (‘work in progress’), σε σκηνοθεσία Οσκάρας Κορσουνόβας

Ο Οσκάρας Κορσουνόβας αρέσκεται να λέει ότι σκοπός του είναι να ανεβάζει τη σύγχρονη δραματουργία σαν να ήταν κλασική και την κλασική σαν να ήταν σύγχρονη. Επομένως, ο Άμλετ δεν είναι μία ιστορική παράσταση που αναπαράγει το πνεύμα περασμένων εποχών. Αντιθέτως, αποκαλύπτει και μας βοηθάει να συλλάβουμε το πνεύμα του παρόντος, της γενιάς του σκηνοθέτη, την οποία ο ίδιος περιγράφει ως εξής:
«Πρόκειται για μία γενιά που ζει σε ένα είδος ερωτικής ψευδαίσθησης παρά στον πραγματικό κόσμο. Είναι μια γενιά μεθοδική, καλά προσαρμοσμένη και ικανοποιημένη με τον εαυτό της. Ταυτόχρονα, είναι ανώριμη και απρόθυμη να πάρει τις –απαραίτητες για έναν ενήλικα– αποφάσεις. Σήμερα, κανείς δεν μιλάει για την αναγκαιότητα της αλλαγής, παρά μόνο για την ανάγκη για ασφάλεια. Αυτή η γενιά μοιάζει να ζει πίσω από μια κουρτίνα που τη χωρίζει από την πραγματικότητα· είναι ανάγκη να σκίσουμε αυτή την κουρτίνα, καθώς η απατηλή γαλήνη και ασφάλεια μπορούν να αποδειχθούν πολύ επικίνδυνες. Επομένως, χρειαζόμαστε, επειγόντως, ανελέητη αυτοανάλυση, ώστε να κατανοήσουμε το περιβάλλον μας και τις ενέργειές μας. Μόνο, έτσι μπορούμε να προστατέψουμε το μέλλον μας, που φτιάχνεται από εμάς και όχι από πολιτικά ή διαφημιστικά σλόγκαν».
Άλλο ένα σημαντικό κρυπτογραφημένο θέμα του έργου –που, επί του παρόντος, ενδιαφέρει ιδιαίτερα το σκηνοθέτη– είναι η διαδραστικότητα του θεάτρου και της πραγματικότητας. «Τι συμβαίνει όταν συναντιούνται δύο πραγματικότητες ― η ζωή και το θέατρο; Τι είδους πραγματικότητα γεννιέται από αυτή την αλληλεπίδραση; Άραγε, η “ποντικοπαγίδα” που βάζει το θέατρο είναι αποτελεσματική και στη ζωή;» αναρωτιέται ο σκηνοθέτης.

Από τις Βάκχες του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Τάσου Ράτζου
Απόσπασμα από το σκηνοθετικό σημείωμα του Τάσου Ράτζου

Οι κάτοικοι ενός χωριού της Θράκης συγκεντρώνονται κάθε τρία χρόνια σε ένα συγκεκριμένο μέρος και αναπαριστούν τον μύθο των Βακχών. Με τα απλά μέσα που διαθέτουν και με ό,τι έχει επιβιώσει στον χρόνο από την παράδοση της διονυσιακής λατρείας, στήνουν μία παράσταση. Ο καθένας τους έχει τον ρόλο του στην τελετή, στο έργο, και όλοι μαζί αποτελούν έναν χορό συμμετεχόντων σε αυτή την ιστορία της σύγκρουσης ανάμεσα στο θεό Διόνυσο και το νεαρό αρνητή της γιορτής, τον βασιλιά Πενθέα. Με τη συντροφιά του κρασιού και της ζωντανής μουσικής, μέσα από στοιχεία λαϊκών δρώμενων, την ένωση σε κυκλικούς χορούς, σε συμπόσια και, φυσικά, την ένδυση ενός ρόλου, ο θίασος του χωριού συναντιέται, εορτάζει και κοινωνεί τον Διόνυσο, συμμετέχοντας σε μία συλλογική εμπειρία μύησης, έκστασης και μετάβασης. Στη χαρά της γιορτής, την ευδαιμονία του γλεντιού, την κάθαρση της θεατρικής πράξης καταλαγιάζουν οι αντίρροπες δυνάμεις της ζωής που τους κρατούν δέσμιους σε μία περιορισμένη, από κάθε άποψη, καθημερινότητα. Παύει η αγωνία, η επιβεβλημένη ηθική οπτική, τα γήινα συναισθήματα, και το «είμαι ζωντανός» αποκτά την ολοκληρωμένη του διάσταση και τότε, έστω προσωρινά, λύνεται το άνοιγμα της ζωής. Οι μύστες ενώνονται με το θείο και βιώνουν την πληρότητα. Και όλο αυτό είναι η ελάχιστη γεύση που εμείς, οι αμύητοι, παίρνουμε μέσα από το κρασί, τον έρωτα και την τέχνη του θεάτρου, δώρα, του θεού Διονύσου, φώτα στα σκοτάδια της ψυχής μας.

Το Ευρωπαϊκό Βραβείο Θεάτρου πραγματοποιείται στο πλαίσιο του: «ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ Κ.Θ.Β.Ε. – ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΕΓΝΑΤΙΑ» Γ’ Κ.Π.Σ. – Ε.Π. «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ 2000-2006» ΑΞΟΝΑΣ Ανάπτυξη Σύγχρονου Πολιτισμού, ΜΕΤΡΟ 2.1
ΣΥΓΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ 75% ΑΠΟ ΕΤΠΑ και 25% ΑΠΟ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ.

Τρίτη 11 Μαρτίου 2008

O Έκτορας ψάχνει σπίτι

Αυτός είναι ο Έκτορας.

Βρέθηκε να τριγυρίζει χαμένος και φοβισμένος στην περιοχή της Ηλιούπολης την ημέρα που χιόνιζε πολύ. Η κτηνίατρος είπε ότι είναι τεσσάρων ετών. Φοράει τσιπάκι το οποίο όμως δυστυχώς τοποθετήθηκε στην Ουγγαρία (δε δηλώθηκε στην Ελλάδα) άρα είναι αδύνατον να βρούμε τον ιδιοκτήτη του.

Είναι καλός και υπάκουος αλλά ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΣ. Δυστυχώς, η οικογένεια που τον βρήκε έχει ήδη ένα μεγαλόσωμο αρσενικό και αδυνατεί να τον φιλοξενήσει άλλο.

Παρακαλώ προωθήστε το μήνυμα σε ανθρώπους που θα μπορέσουν να του προσφέρουν σταθερότητα και αγάπη που φαίνεται να του λείπουν.

Τηλέφωνα επικοινωνίας: 6932430698, 6944701094

Δευτέρα 10 Μαρτίου 2008

Επαγγελματίες - Επιχειρήσεις

Το τμήμα της Ματιάς που είναι αφιερωμένο στους επαγγελματίες και στις επιχειρήσεις, άλλαξε εμφάνιση και αναδιαρθρώθηκε.
Οι προβαλλόμενοι σε εμάς επαγγελματίες χωρίστηκαν σε κατηγορίες ώστε να μπορεί ο καθένας να βρει αυτό που ψάχνει εύκολα και γρήγορα.


Οι κατηγορίες αυτές είναι:

- Είδη Δώρων, Αξεσουάρ

- Έξοδος, Διασκέδαση

- Διακοπές, Ταξίδια, Εκδρομές, Διαμονή

- Είδη Σπιτιού και Κήπου

- Ένδυση, Υπόδηση

- Βιβλιοπωλεία, Χαρτικά

- Είδη Αυτοκινήτου


Αν είστε επαγγελματίας και θέλετε να προβάλετε την επιχείρηση σας στις σελίδες τις Ματιάς, επικοινωνήστε μαζί μας στο: info@matia.gr.

Κυριακή 9 Μαρτίου 2008

Ο Ναβίντ δεν ήρθε για διακοπές, του Πάνου Χριστοδούλου

Ο ΝΑΒΙΝΤ ΔΕΝ ΗΡΘΕ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

ΠΑΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ


Στο σχολείο του Άλκη ήρθε ένας καινούριος μαθητής που δεν κατάγεται από την Ελλάδα. Λέγεται Ναβίντ και έφτασε εδώ με τη μητέρα του, έπειτα από ένα μεγάλο και επικίνδυνο ταξίδι.
Τι ήρθε όμως να κάνει στην Ελλάδα και πού βρίσκεται ο μπαμπάς του; Σίγουρα δεν ήρθε για διακοπές, γιατί, αν ήταν έτσι, δε θα γραφόταν στο σχολείο, θα πήγαινε στα νησιά. Άλλωστε, δεν έχουν σχολεία στη χώρα του;
Και, καλά, το σχολείο δεν είναι και τόσο ωραίο πράγμα. Δεν έχουν όμως όλα τα άλλα ωραία που έχουμε κι εδώ, όπως τηλεόραση, μπάλα, μπαμπάδες, ίντερνετ, παγωτά; Και, αν τα έχουν, γιατί έφυγε ο Ναβίντ;
Μέσα από τις σχολικές του εκθέσεις ο Άλκης θα προσπαθήσει να βρει απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα και θα ανακαλύψει ότι η χώρα του φίλου του, του Ναβίντ, έχει όλα τα παραπάνω, αλλά και πολλά διαφορετικά από την Ελλάδα. Είναι μια χώρα μαγική, ωστόσο βασανίζεται από ένα μεγάλο πρόβλημα...


Ένα βιβλίο για το ρατσισμό και την ξενοφοβία, ένα βιβλίο για όλους τους Ναβίντ που ζουν δίπλα μας.


Ο συγγραφέας έχει παραχωρήσει όλα τα δικαιώματα από την πώληση του βιβλίου στο Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες. Αγοράζοντάς το, συμβάλλετε στην ενίσχυση και προστασία των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα.


Ο Πάνος Χριστοδούλου γεννήθηκε το 1972 στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και εργάστηκε τρία χρόνια ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ. Σήμερα είναι δικηγόρος στο Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες (μη κυβερνητική οργάνωση, που προσφέρει νομική και κοινωνική βοήθεια στους πρόσφυγες και στους αιτούντες άσυλο στην Ελλάδα). Αυτό είναι το τρίτο του βιβλίο. Έχει εκδώσει ακόμη δύο παραμύθια, που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Άγκυρα:
Ο Ορέστης έχει ορέξεις και πόνο στην κοιλιά (2003), και
Το παιδί και τα θυμωμένα αστέρια (2006).

Από τις εκδόσεις Κέδρος πρόκειται να κυκλοφορήσουν επίσης τα βιβλία του:
- Τροχονόμος στα κατσάβραχα
- Ο Ζαχαρίας και η σπιτική μπεσαμέλ

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2008

Τα παιδιά του ουρανού, Λέττας Βασιλείου

Τα παιδιά του ουρανού

Λέττα Βασιλείου

Εικονογράφηση:
ΝΑΤΑΛΙΑ ΚΑΠΑΤΣΟΥΛΙΑ


Η Δειλή Νιφάδα
Το Μουτρωμένο Αεράκι
Η Βιαστική Ηλιαχτίδα
Το Αναποφάσιστο Σύννεφο
Η Γκρινιάρα Ψιχάλα

Πέντε τρελούτσικα παιδάκια που ‘χουν παππού τον Ουρανό
τρέχοντας ήρθαν να μας πούνε ένα μεγάλο μυστικό.
Δεν παν μαζί σας στο σχολείο, δεν παίζουνε στη γειτονιά,
όμως, θα δείτε, δε διαφέρουν από εσάς ούτε σταλιά.


Πέντε μικρές ιστορίες σε στίχους με θέμα χαρακτηριστικά παιδιών προσωποποιημένα με στοιχεία του ουρανού.


Η σειρά Παραμύθια… ή μήπως είναι αλήθεια; απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας. Μέσα από κείμενα απλά και κατανοητά, άλλοτε ρεαλιστικά και άλλοτε ονειρικά, τα βιβλία της σειράς φέρνουν τα παιδιά σε επαφή με θέματα της καθημερινής ζωής. Στόχος των βιβλίων είναι να κινητοποιήσουν τόσο το συναίσθημα όσο και τη λογική των παιδιών.

Τα βιβλία της σειράς Παραμύθια… ή μήπως είναι αλήθεια; είναι ιδανικά για ανάγνωση στο σπίτι ή στο σχολείο, μια και δίνουν αφορμή για συζήτηση με τους μικρούς αναγνώστες.


Ξέρετε ποια είναι η Λέττα Βασιλείου;
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα μικρό κορίτσι που το έλεγαν Λέττα. Από μικρή άκουγε παραμύθια και αρχαίους ελληνικούς μύθους. Τόσο πολύ τα αγάπησε που ευχήθηκε κι αυτή να ζούσε μέσα σ’ ένα παραμύθι. Έβαζε τα παπούτσια της μαμάς της και γινόταν ο παπουτσωμένος γάτος. Έβαζε στο κεφάλι της καλσόν και περίμενε τον πρίγκιπα να κρεμαστεί από τις κοτσίδες της. Έδενε πάνω της σεντόνια και γινόταν η θεά Άρτεμη που έτρεχε στα δάση. Κι όταν ερχόταν το βράδυ, τότε ονειρευόταν, κάτω από τις κουβέρτες της, πως ήταν στη σπηλιά ενός μεγάλου γίγαντα και τραγουδούσε για να τον μαγέψει.
Όταν μεγάλωσε λίγο, τραγουδούσε με την κιθάρα της, που τόσο αγαπούσε, κι έδινε συναυλίες σε πόλεις και χωριά. Κι έγινε μάλιστα δασκάλα κιθάρας, γιατί πήρε δύο μεγάλα πτυχία κι ένα τεράστιο δίπλωμα. Κι όταν μεγάλωσε ακόμα λίγο, ένα καλοκαίρι στην αμμουδιά ήρθε και τη βρήκε η Αχηβάδα και ο Κάβουρας και της ζητήσανε να πει την ιστορία τους στα παιδιά. Έτσι την έκαναν παραμυθού. Κι ύστερα ήρθε Ο Μίμης ο Πατούσας, ο Τσιρλιμίγκος ο ήσυχος καλικάντζαρος, Το γατάκι που ήθελε να γίνει αστροναύτης, οι Τέσσερις φίλοι ψάχνουν τη Γη, Τα μάρμαρα πετούν, Ένα χελωνάκι που το έλεγαν Λούη, τα Αγιοβασιλιάτικα μπερδέματα, Ο αστερίας των Χριστουγέννων, Τα παιδιά του ουρανού, και έχουνε κλείσει ραντεβού μαζί της για να τη δουν πολλοί ακόμη ήρωες παραμυθιών.
Κι επειδή ποτέ δεν μπόρεσε να διαλέξει τι αγαπάει πιο πολύ, τη μουσική ή τα παραμύθια, τα πάντρεψε κι έφτιαξε τρία cd με τραγούδια. Ασημοπράσινο Δάσος-Το Σχολείο των ζώων, Ασημοπράσινο Δάσος-Τα Χριστούγεννα και Ασημοπράσινο Δάσος-Η Κατασκήνωση.
Αν εσείς τώρα θέλετε να της γράψετε ένα γράμμα, μπορείτε να της το στείλετε στη διεύθυνση: Καλλέργη 10, Μελίσσια ή στο ηλεκτρονικό μαγικό ταχυδρομείο lettabasgr@yahoo.com. Αν, πάλι, θέλετε να την καλέσετε στο σχολείο σας, εκείνη θα πάρει ένα μαγικό χαλί, ένα φτερωτό άλογο ή μια τεράστια σαΐτα και… τσουπ! Θα βρεθεί κοντά σας μέχρι να πείτε… παραμύθι!


Η Ναταλία Καπατσούλια γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και σκίτσο στο εργαστήρι του Σπύρου Ορνεράκη. Έχει συνεργαστεί με παιδικά περιοδικά ως μεταφράστρια και σκιτσογράφος και με πολλούς εκδοτικούς οίκους ως εικονογράφος παιδικών βιβλίων.

«Ταξίδια της Αλήθειας», της Μαίρης Καπίκη

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΩΡΙΩΝΑΣ το βιβλίο της Μαίρης Καττίκη με τον τίτλο «Ταξίδια της Αλήθειας».

Μια ουσιαστική αναζήτηση της Αλήθειας που δηλώνει απροκάλυπτα τις ανείπωτες, απίστευτες, τραγικές ιστορίες του κόσμου. Με αρχή και τέλος τον ίδιο τον άνθρωπο. Γιατί μόνο στον άνθρωπο υπάρχει η συντομία, η ευκολία, η αγάπη, η αλήθεια... Το τέλος και η αρχή του σκότους...


Η Μαίρη Καττίκη γεννήθηκε στην Λευκωσία της Κύπρου. Σπούδασε στο Ελληνικό Ωδείο ενώ παράλληλα τελείωσε τις σπουδές της στα τουριστικά επαγγέλματα και τη δημοσιογραφία. Συνδύασε τη μουσική με τη δημοσιογραφία σε εκπομπές που παρουσίασε στο ραδιόφωνο.
Αιτία για να ασχοληθεί με τη συγγραφή, υπήρξε η ενθάρρυνση και η προτροπή από τον Αντώνη Σαμαράκη. Συμμετείχε με ποιήματα της στον τόμο «Πανελλήνια Ανθολογία Νέων Λογοτεχνών» (2005) και στον τόμο «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ» - πρωτοβουλία της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΝΕΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ.

Δευτέρα 3 Μαρτίου 2008

Απόκριες

Λίγες μέρες μείνανε για την τελευταία Κυριακή της αποκριάς την οποία σηματοδοτεί στην χώρα μας, εδώ και δεκαετίες, το Καρναβάλι της Πάτρας. Εμείς στην Ματιά γράψαμε, συλλέξαμε και δημιουργήσαμε αρκετό υλικό σχετικά με τις Απόκριες. Ένας εύκολος τρόπος να δείτε όλο αυτό το υλικό είναι να επισκεφθείτε το αφιέρωμα μας για τις Απόκριες, κάνοντας κλικ εδώ!

Μερικά από αυτά που μπορείτε να βρείτε εκεί, είναι τα παρακάτω:

Απόκριες
Αποκριάτικα Τραγούδια
Αποκριάτικες Στολές
Αποκριάτικες Μάσκες
Αποκριάτικες Κατασκευές
Αποκριάτικες Συνταγές
Καθαρά Δευτέρα
Συνταγές για την Καθαρά Δευτέρα
Το έθιμο του χαρταετού
Κατασκευή χαρταετού
Το Καρναβάλι στην Αθήνα του 1890, του Δημήτρη Χίλιου
Καλή διασκέδαση από όλους εμάς στην Ματιά!

Τέλος στην προδοσία και την ασχήμια! (Μίκης Θεοδωράκης)

Μίκης Θεοδωράκης - κάντε κλικ εδώ για να μάθετε για τη ζωή και το έργο του.

Η παρακάτω επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη πρωτοδημοσιεύτηκε στην εκπομπή Αλ Τσαντίρι από τον Λάκη Λαζόπουλο. Πιστεύω πως αξίζει να την διαβάσετε.

Τέλος στην προδοσία και την ασχήμια!

Ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών, δηλαδή ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο μελλοντικός πρόεδρος, η κολοσσιαία πολεμική μηχανή έχει ήδη μπει μπροστά με στόχο την εξόντωση όλων όσων θεωρεί εχθρούς της. Ακόμη και αυτών όπως η Ελλάδα που δεν υπακούνε τυφλά τις εντολές της, Ιράν, Κορέα, Αραβικός κόσμος, μη υποτελείς και φυσικά άμεσα η Ρωσία και στο βάθος η Κίνα.



Μετά θα έρθει η σειρά των « ατάκτων» της Νοτίου Αμερικής. Ένας άμεσος και θανάσιμος κίνδυνος, πολυπρόσωπος, πολυπλόκαμος σαν χταπόδι κάνει αργά αλλά σταθερά την εμφάνισή του στο προσκήνιο της παγκόσμιας ιστορίας. Σημερινός στοίχος είναι τα Βαλκάνια με κύριο σύμμαχο την «Μεγάλη Αλβανία», ξεκινώντας από το Κόσσοβο με συνεργάτες τους υπεύθυνους για μαζικές δολοφονίες U.C.K.



Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, γεγονός πρωτοφανές για τη χώρα μας, μερικοί « επιστήμονες» επέλεξαν το αμφιθέατρο του Παντείου Πανεπιστημίου για να αναπτύξουν δημόσια την υποστήριξή τους σε ένα βασικό αίτημα της « Μεγάλης Αλβανίας», την κατάκτηση της Ηπείρου έως την Πρέβεζα, με την δικαιολογία ότι ανήκε στην Αλβανική Τσαμουριά, από όπου τους έδιωξαν με εγκληματικές πράξεις οι έλληνες.

Ασφαλώς πρόκειται για οργανωμένη προβοκάτσια των Η.Π.Α, ώστε να μελετηθούν οι δικές μας αντιδράσεις και να προπαρασκευαστεί ψυχολογικά η εδαφική επέκταση της Αλβανίας μετά το Κόσσοβο και σε ένα μεγάλο τμήμα των Αλβανοφώνων των Σκοπίων και ακολούθως και σε δικά μας εδάφη.



Από την άλλη μεριά η σύμπλευση της Τουρκίας με τις Η.Π.Α στο Κόσσοβο, που έσπευσε πρώτη αυτή να το αναγνωρίσει, προετοιμάζει το έδαφος για πονηρά σχέδια σε βάρος της χώρας μας με βάση όχι μόνον το Αιγαίο και την Κύπρο, αλλά κα τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη, που ακολουθώντας το παράδειγμα του Κοσσόβου μπορεί να διεκδικήσει την δική της ανεξαρτησία.

Η πολιτική ηγεσία των Σκοπίων φαίνεται ότι γνωρίζει από πρώτο χέρι τα σχέδια των Η.Π.Α και για αυτό δείχνει αυτή την αλαζονική αδιαλλαξία.



Και πράγματι σε αυτή τη φάση συμπορεύονται με την πολιτική που εκθέσαμε. Όμως τι θα κάνουν όταν ξεκινήσει η επόμενη φάση, αυτής της φολοαλβανικής τακτικής, οπότε το κρατίδιό τους θα κοπεί στη μέση, γιατί θα πρέπει να γνωρίζουν τόσο αυτοί, όσο και οι ΗΠΑ, ότι μπορούν να αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες, όμως φυλετικά είναι Σλάβοι και ως εκ τούτου κατατάσσονται ουσιαστικά στη χωρία των εχθρών των ΗΠΑ μαζί με την Ρωσία, τη Σερβία αλλά κα τη Βουλγαρία που και αυτή δεν πρέπει να έχει αυταπάτες.



Έτσι γυρίζοντας σε εμάς τους Έλληνες θα πρέπει να δούμε ότι η κατάσταση όντως εξελίσσεται όπως εξελίσσεται και είναι παραπάνω από τραγική δεδομένου ότι οι Αμερικανοί δεν πείθονται, όσες υποκλίσεις και αν κάνουν απέναντί τους οι ποικιλόμορφες αμερικανόφιλες ηγεσίες, και αυτό γιατί φοβούνται, μισούν τον λαό μας, για τον οποίο είναι βέβαιοι ότι στη μεγάλη του πλειοψηφία απορρίπτει τα φιλοπόλεμα σχέδιά τους, για αυτό θέλει να μας τιμωρήσει με κάθε τρόπο εκτός και αν αποφασίσουμε όλοι μαζί να γονατίσουμε και να φιλήσουμε τα πόδια τους κάνοντας όρκους ότι από δω και στο εξής θάμασε καλά παιδιά και πειθήνια όργανα στην όποια πολιτική τους.

Όμως αφού το παιχνίδι είναι για μας έτσι και αλλιώς χαμένο, τότε ας πέσουμε με το κεφάλι ψηλά. Ας μην περιμένουμε βοήθεια από πουθενά. Ούτε έχουμε συμμάχους, είμαστε εμείς και εμείς, ας φροντίσουμε λοιπόν να είμαστε τουλάχιστον ωραίοι, περήφανοι και γιατί όχι χαρούμενοι, αφού θα έχουμε πάρει τη μεγάλη απόφαση να γίνουμε όλοι μαζί μια γροθιά ενωμένοι μπροστά στην προδοσία και την ασχήμια που χτυπάει την πόρτα μας.



Γιατί είναι προδοσία η αναγνώριση του Κοσσόβου χωρίς την έγκριση της διεθνούς κοινότητας του ΟΗΕ, δηλαδή μιας επαρχίας που από αιώνες αποτελεί τμήμα της Σερβίας και τι θα νοιώθαμε εμείς αν μεθαύριο έπαιρναν με το έτσι θέλω τη μισή Κύπρο , την Θράκη ή την Ήπειρο;

Όπως είναι ασχήμια να ανεχόμαστε να μας περιφρονούν και να μας εξυβρίζουν οχυρωμένοι κάτω από τα σκέλια των Αμερικανών οι Σκοπιανοί και εμείς να τους παρακαλάμε και να ζητάμε μεσολάβηση των Αμερικανών, χάνοντας κάθε μέρα όλο και πιο πολύ την αξιοπρέπειά μας και την υπερηφάνειά μας.



Ας κλείσουμε τα σύνορα, ας σταματήσουμε τις οικονομικές και διπλωματικές μας σχέσεις και ας τους αφήσουμε να αυτοαποκαλούνται όπως θέλουν, κοροϊδεύοντας τους εαυτούς τους.

Οφείλουμε να περάσουμε και από αυτή τη νέα δοκιμασία με το κεφάλι ψηλά. Μπορεί να υποφέρουμε, όμως το ζητούμενο για μας είναι να παραμείνουμε Έλληνες και θα παραμείνουμε Έλληνες αν δεν ξεχνάμε από πόσες δοκιμασίες περάσαμε ως τώρα, όμως στο τέλος πάντα βγήκαμε νικητές.



Το ίδιο θα συμβεί και στο μέλλον.



Μίκης Θεοδωράκης

Αθήνα, 23/2/2008

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Συνταγές