Ιπποκράτους αληθώς εσμέν ζηλωταί, αλλά και του Προκρούστη και του Μέγκελε. Ίσως και των Αγίων Αναργύρων, των πρώτων γιατρών που δεν έπαιρναν λεφτά.Ιατρομεσίτες, μασαζούδες, άγιες Αθανασίες, Καματεροί, Ιεχωβάδες, δοσάδες, πορτοφολάδες, βαποράκια, καφετζήδες, κουλουρτζήδες, σουβλατζήδες, παπατζήδες, νταβατζήδες. Τα πάντα πουλιούνται κι αγοράζονται. Και η ψυχή ακόμα. Δεξιός νεφρός για μεταμόσχευση σε τιμή ευκαιρίας. Από προσφάτως ακρωτηριασθέντα, αριστερό άρβυλο σε αρίστη κατάσταση. Διαθέσιμα και θαυματουργά λείψανα αγίων. Βγαίνει και χαρτζιλικάκι από τα ακρωτηριασθέντα μέλη. Ο παπάς μας τα διαβάζει κι αυτά. Χώροι καταθλιπτικοί κι αφρόντιστοι σαν τ’ αμπάρια των δουλεμπορικών.
Στα υπόγεια βεγγεριάζουν αρουραίοι, Κούρδοι κι άστεγοι. Τα μεσάνυχτα θα βγει συσσίτιο για όλους.
Όμως, παρά τη σύνθλιψή τους από τις συμπληγάδες ενός παρανοϊκού συστήματος υγείας, απαξιωμένοι θεραπευτές και κατατρεγμένοι ασθενείς επιμένουν να εκπλήσσουν με στιγμές μεγαλείου της ανθρώπινης ψυχής.
Η οδύσσεια ενός φιλόδοξου γιατρού στο αφιλόξενο αρχιπέλαγος των δημόσιων νοσηλευτηρίων.
Ο Γιώργος Δενδρινός γεννήθηκε το 1951 στην Αθήνα, όπου και σπούδασε ιατρική. Μετεκπαιδεύτηκε και εργάστηκε στην Οξφόρδη και στο Μπέρμινγκχαμ της Μεγάλης Βρετανίας και στη Μινεάπολη των Η.Π.Α. Είναι ορθοπεδικός, διευθυντής της Ευρωκλινικής Αθηνών. Κατά το διάστημα 1988-98 υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου