Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2007

Πορφυρό και Μαύρο νήμα, του Στρατή Χαβιάρα

«Θα σας διηγηθώ μια ιστορία που κάποιος άλλος μου είπε κάποτε, όταν κι εγώ ήμουνα κάποιος άλλος».

Στο καινούργιο μυθιστόρημα του Στρατή Χαβιαρά, Πορφυρό και μαύρο νήμα, ο αφηγητής της ιστορίας, ο Βασίλης, περιγράφει τις περιπέτειες που έζησε στην παιδική του ηλικία, στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής σ’ ένα μικρό ξερονήσι του Σαρωνικού: το ζόφο και την πείνα εκείνης της εποχής, δίπλα σε μια μακρινή συγγενή και μοναδικό του προστάτη, τη γριά θεία Μάρθα, που αναδεικνύεται εδώ σε οικουμενικό σύμβολο εγκαρτέρησης. Η θεία Μάρθα μυεί στη ζωή τον Βασίλη μέσα από τη λαϊκή αφήγηση των ιστοριών του Βασιλείου Διγενή Ακρίτα και άλλων βυζαντινών ηρώων, επιδιώκοντας συγχρόνως να ξορκίσει τα βάσανά τους. Με σπάνια ευρηματικότητα, καταφέρνει και τον κάνει ουσιαστικό μέτοχο της ιστορίας που αφηγείται.
Δυο παράλληλες ιστορίες που συμπλέκονται και συμπληρώνουν η μια την άλλη μέσα από τη διαρκή τους δράση. Μια κατάφαση στη ζωή που αναζητεί τη σωτηρία της στη δημιουργική φαντασία και στο μύθο.

«Πορφυρό και μαύρο νήμα
Στην ανέμη και στο ρήμα
Δώσ’ τους κλώτσο να γυρίσουν
Παραμύθι ν’ αρχινήσουν».


Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:

Ο Στρατής Χαβιαράς γεννήθηκε στη Νέα Κίο της Αργολίδας όπου τελείωσε το δημοτικό, και τα επόμενα 20 χρόνια δούλεψε στις οικοδομές. Εξέδωσε τέσσερις συλλογές ποιημάτων, και το 1967 μετανάστευσε στην Αμερική. Εργάστηκε ως υπάλληλος στις βιβλιοθήκες του Harvard ενώ παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα ιστορίας και λογοτεχνίας στο ίδιο πανεπιστήμιο και στο κολλέγιο Goddard, απ’ το οποίο αποφοίτησε με Master in Fine Arts. Το 1972 διορίστηκε διευθυντής στη βιβλιοθήκη σύγχρονης ποίησης του πανεπιστημίου Harvard, όπου δίδαξε, διοργάνωσε τακτικές ομιλίες και ποιητικές αναγνώσεις και διηύθυνε τα λογοτεχνικά περιοδικά, Arion’s Dolphin και Harvard Review. Τα δυο πρώτα μυθιστορήματά του, γραμμένα στα αγγλικά (When the Tree Sings και The Heroic Age), μεταφράστηκαν σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες. Από το 2000 διδάσκει σε εργαστήρια τέχνης του λόγου στο Harvard και στο ΕΚΕΒΙ.


Τι έγραψε ο αγγλόφωνος τύπος για τα μυθιστορήματα του Στρατή Χαβιαρά:

Το Όταν τραγουδούσαν τα δέντρα ανακαλεί την υπέροχη ταινία του Φελλίνι, Amarcord – ξαναφέρνει στη μνήμη τα άγουρα χρόνια μέσα από ασυνήθιστες και τέλειες οπτικές γωνίες. Ένα από τα 10 πιο σημαντικά πολιτικά μυθιστορήματα του 20ου αιώνα. Πώς είναι δυνατόν το καταπληκτικό αυτό έργο να μην επανεκδίδεται; Εστιασμένο στη Γερμανική Κατοχή, είναι γεμάτο ολοζώντανους χαρακτήρες, και συγχρόνως πραγματεύεται θέματα όπως η τυραννία, η προδοσία, η ελπίδα, η ερήμωση και η εξορία.
The Guardian

Γεμάτο λυρισμό και πικρή ειρωνεία. Οι πράξεις και οι ιδέες των χαρακτήρων του θυμίζουν αρχαίες τραγωδίες και μύθους.
The New Yorker

Υπέροχο… Ένα μυθιστόρημα τρομακτικής λυρικής δύναμης, αφηγηματικής δεξιοτεχνίας και απήχησης.
The New York Times Book Review

Καταπληκτικό… Η λέξη «μυθιστόρημα» αδυνατεί να προετοιμάσει τον αναγνώστη για την ένταση και τον αντίκτυπο του περιεχομένου του. Ένα σύγχρονο κλασικό έργο.
Τhe Los Angeles Times

Τα ηρωικά χρόνια είναι ένα από τα πιο δυναμικά, ασυμβίβαστα, υπέροχα γραμμένα και εμπνευσμένα μυθιστορήματα που έχω ποτέ διαβάσει.
Time Out

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Συνταγές