Ο Χειμωνάς και το έργο του

Οι εκδόσεις Κέδρος επανεκδίδουν το σύνολο του πεζογραφικού έργου του Γιώργου Χειμωνά σε αυτοτελή βιβλία:

1. Ο γάμος
2. Ο Γιατρός Ινεότης
3. Τα ταξίδια μου
4. Ο εχθρός του ποιητή
5. Η εκδρομή
6. Πεισίστρατος
7. Οι χτίστες
8. Ο αδελφός
9. Μυθιστόρημα



Γιώργος Χειμωνάς (1938 - 2000):
Ο Γιώργος Χειμωνάς γεννήθηκε στην Καβάλα το 1938, μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη κι εκεί σπούδασε Ιατρική. Στο Παρίσι από το 1964 ως το 1968 πήρε τις ειδικότητες του νευρολόγου, του ψυχιάτρου και του νευροψυχολόγου. Επέστρεψε στην Ελλάδα και διορίστηκε στην έδρα Νευρολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου ίδρυσε το Νευροψυχολογικό Εργαστήριο της Κλινικής, το οποίο διηύθυνε. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1960 με τον Πεισίστρατο. Ακολούθησαν άλλα οχτώ πεζογραφικά έργα Η εκδρομή (1964), Μυθιστόρημα (1966), Ο γιατρός Ινεότης (1971), Ο γάμος (1974), Ο αδελφός (1975), Οι χτίστες (1979), Τα ταξίδια μου (1984), Ο εχθρός του ποιητή (1990)• και δοκίμια, Έξι μαθήματα για το λόγο (1984), Ο χρόνος και το σύμβολο (1985), Η δύσθυμη Αναγέννηση (1987), Όνειρα της αϋπνίας (1994), Ποιον φοβάται η Βιρτζίνια Γουλφ (1995). Πολύ σημαντική υπήρξε η δουλειά του ως μεταφραστή θεατρικών έργων. Μετέφρασε τραγωδίες του Σοφοκλή και του Ευριπίδη (Ηλέκτρα, Μήδεια, Βάκχες) και Άμλετ και Μάκβεθ του Σαίξπηρ. Βραβεύτηκε με το κρατικό βραβείο το 1985 για Τα ταξίδια μου. Στη διάρκεια της δικτατορίας πήρε μέρος στα Δεκαοχτώ Κείμενα, την πρώτη συλλογική αντίδραση του πνευματικού κόσμου κατά της χούντας. Η πράξη έγινε αφορμή να απολυθεί από το Πανεπιστήμιο το 1972, όπου επανήλθε το 1975. Λογοτεχνικά ανένταχτος και αταξινόμητος, με μακρινούς προγόνους τους αρχαίους τραγικούς, ο Χειμωνάς έχει ένα απολύτως προσωπικό ύφος. Ο Γ. Χειμωνάς θεωρούσε ότι τα βιβλία του συνιστούν ένα ενιαίο, συνεχές σύνολο με μετατοπιζόμενο κέντρο αλλά κοινή την υπαρξιακή αγωνία. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο ελληνιστής Μάριο Βίτι, όταν πληροφορήθηκε το θάνατό του: Το έργο του είναι πειραματικό και πρωτοποριακό, χωρίς να μπορεί να έχει ακολούθους και με μια γοητεία αποκλειστικά δική του. Πέθανε στο Παρίσι τον Φεβρουάριο του 2000.



Συμπίπτει και η έκδοση των μελετημάτων του Δ. Ν. ΜΑΡΩΝΙΤΗ: «Η πεζογραφία του Γιώργου Χειμωνά».

Αν έχει νόημα μια όψιμη ομολογία για τούτο το πόνημα, συμπυκνώνεται ίσως στην ελπίδα ότι δεν παραβαίνει την καθοριστική αρχή του πρωτότυπου έργου• όπου ο λόγος παράγεται και προάγεται πάντα εξ επαφής με την υποκείμενη ζωική εμπειρία, που περιέχει και την πρόγνωση του θανάτου. Η πρόγνωση λειτουργεί τώρα ως επίγνωση, δίνοντας μιαν άλλη διάσταση στην ανάγνωση του έργου που άφησε μπροστά μας ο Γιώργος Χειμωνάς.

Ο Δ. Ν. ΜΑΡΩΝΙΤΗΣ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1929. Προπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Mainz της Γερμανίας. Διδάκτωρ και εντεταλμένος υφηγητής του Τμήματος Φιλολογίας στο Α.Π.Θ. έως το 1967 και τακτικός καθηγητής από το 1975 έως το 1997. Έγραψε βιβλία, μονογραφίες και άρθρα για τον Ηρόδοτο, τον Όμηρο, τον Ησίοδο, τους Αρχαίους Λυρικούς, καθώς επίσης για τη νεοελληνική ποίηση και πεζογραφία. Μετέφρασε Ηρόδοτο, Σοφοκλή, Ησίοδο και Όμηρο. Το ομηρικό του βιβλίο Ομηρικά Μεγαθέματα (Κέδρος, 1999) μεταφράστηκε στα αγγλικά (Homeric Megathemes. Lanham, MD: Lexington Books, 2004).