Χοροθέατρο Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος
«Ρωμαίος και Ιουλιέτα» σε χορογραφία Αντώνη Φωνιαδάκη
Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
Πρεμιέρα – Παρασκευή 20 Νοεμβρίου, ώρα 9.00 μμ.
Με σημείο αναφοράς και πηγή έμπνευσης το μπαλέτο του Σεργκέι Προκόφιεφ, «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», το Χοροθέατρο του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, παρουσιάζει την ομώνυμη παραγωγή, σε χορογραφία Αντώνη Φωνιαδάκη.
Η παράσταση, κάνει πρεμιέρα στο θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, την Παρασκευή 20 Νοεμβρίου, στις 9.00 μμ.
Το έργο:
Το έργο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Σεργκέι Προκόφιεφ, βασίζεται πάνω στην υπόθεση του ομώνυμου έργου του Σαίξπηρ. Χώρος δράσης, η πόλη της Βερόνα που μαστίζεται από τις άγριες διαμάχες δύο μεγάλων οικογενειών, των Καπουλέτων και των Μοντέγων, γόνοι των οποίων είναι ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα. Αν και άσπονδοι εχθροί, εξαιτίας της έχθρας που βασιλεύει ανάμεσα στις οικογένειές τους, ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα θα συναντηθούν τυχαία και θα ερωτευτούν κεραυνοβόλα μέχρι θανάτου….
Το 1935, η μεγαλύτερη και πιο τραγική ερωτική ιστορία όλων των εποχών, πρότυπο όλων των καταδικασμένων ερώτων για πάνω από πέντε αιώνες, η ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, μεταγράφεται από τον Σεργκέι Προκόφιεφ καθώς ο συνθέτης, επιφυλάσσει στους τραγικούς του ήρωες ευτυχισμένο τέλος. Στο φινάλε του μπαλέτου του, οι δυο ερωτευμένοι αντικρίζουν με αισιοδοξία το μέλλον με μια σειρά από πιρουέτες, πιασμένοι χέρι χέρι.
Η παραγωγή του χοροθεάτρου:
Η παραγωγή αυτή αποσπάται από το πλαίσιο και τη δραματουργία του κλασικού μπαλέτου και με διάθεση παιχνιδίσματος επιχειρεί να μεταφέρει και να μεταφράσει επί σκηνής, όχι το σύνολο του μύθου του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, αλλά «θραύσματά» του, με στόχο ένα κολάζ δράσεων – σκηνών, που στο σύνολό τους θα δώσουν από διαφορετικές οπτικές γωνίες τα βασικά θέματα του έργου.
Δέκα ερμηνευτές θα απoτελέσουν φορείς της ιστορίας / του παιχνιδιού, σε μια προσπάθεια αποδόμησης τόσο των προσώπων όσο και των δραματικών συγκρούσεων του έργου. Το ερωτικό στοιχείο, εκφρασμένο είτε ως παράφορο πάθος είτε ως ανικανοποίητος πόθος, θα εκδηλωθεί μέσα από ακουστικές και εικαστικές αναφορές, θα αντιπαρατεθεί με την αίσθηση της απώλειας, της απόγνωσης, της φθοράς –ακόμα και του θανάτου- με στόχο να ανασύρει έντονα βιώματα αλλά και να ανατρέψει παραδοσιακά στερεότυπα άρρηκτα συνδεδεμένα με το έργο αλλά και τα βασικά θέματα της δραματουργίας του.
Σημείωμα του Χορογράφου:
Με διάθεση παιγνιδίσματος και αφετηρία μουσικά θέματα από το ομώνυμο μπαλέτο του Σεργκέι Προκόφιεφ προσπαθήσαμε να ερευνήσουμε τον παλιό –σχεδόν αρχαίο- αυτό μύθο. Στόχος μας δεν ήταν να μεταφέρουμε επί σκηνής το σύνολο της πλοκής καθώς μια μεταγραφή με αναφορές στα σύγχρονα πολιτικά, κοινωνικά αλλά και ψυχολογικά δεδομένα θα εγκλώβιζε την παράσταση στο δραματικό υλικό του έργου. Ωστόσο, η ίδια η μουσική του Προκόφιεφ μας οδήγησε στην ‘αποδραματοποίηση’ της ιστορίας και, αποτελώντας την κινητήρια δύναμη της ερευνητικής μας δουλειάς, ανέδειξε το λυρικό και ρομαντικό στοιχείο του βασικού θέματος, του έρωτα, αλλά και άλλων πτυχών του έργου, που λειτουργούν αντιστικτικά, όπως η απώλεια, η φθορά, ο θάνατος.
Η ερωτική ουσία που διατρέχει και εμποτίζει ολόκληρο το έργο, αποσπάσθηκε από το κείμενο, έχασε το βιωματικό, δραματικό και ίσως τραγικό χαρακτήρα της και αντιμετωπίστηκε από όλη την ομάδα –κατά τη διάρκεια των δοκιμών– ως ένα καθαρό υλικό τόσο κινησιολογικής όσο και εικαστικής, αισθητικής αλλά και αισθητηριακής έκφρασης. Το αποτέλεσμα δεν μεταφέρει, αλλά μεταφράζει επί σκηνής ‘θραύσματα’ του μύθου μέσα από ένα κολάζ δράσεων-σκηνών, που στο σύνολό τους αποκαλύπτουν από διαφορετικές οπτικές γωνίες τα βασικά θέματα του έργου.
Η απουσία συγκεκριμένων χαρακτήρων και σκηνικού, χωρο-χρονικά προσδιορισμένου, αφήνει το περιθώριο στους ερμηνευτές αλλά και σ’ εμένα να προσεγγίσουμε το υλικό μας με ελευθερία και να δουλέψουμε πάνω σε ιδέες, που παίρνουν σάρκα και οστά πάνω στη σκηνή, μεταφέροντας περισσότερο την αίσθηση παρά το ίδιο το αντικείμενο της δράσης. Κυρίαρχο, βέβαια, παραμένει το στοιχείο του έρωτα, της αγάπης που μοιάζει ‘καταδικασμένη’ να ζει για πάντα, να διαιωνίζεται, με ή και χωρίς τη συνοδεία του σώματος. Αυτή η ‘κατάρα’ των πρωταγωνιστών του μύθου στοιχειώνει τη σκηνή, μετουσιώνει τα υλικά από τα οποία είναι πλασμένος ο άνθρωπος, μονομαχεί με την αποσύνθεση και τη φθορά και, τελικά, αφήνει το ίχνος της ανεξίτηλο στις αισθήσεις, στα σώματα, στο χώρο.
Αντώνης Φωνιαδάκης
Συντελεστές:
Χορογραφία -κοστούμια: Αντώνης Φωνιαδάκης
Μουσική: Sergey Prokofiev
Σκηνικά: Αθανάσιος Κολαλάς
Ηχητικό περιβάλλον: Julien Tarride
Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Δραματουργική επεξεργασία: Αμαλία Κοντογιάννη
Οργάνωση παραγωγής: Ιωάννα Λιάκου, Μαρλέν Βερσιούρεν
Χορεύουν:
Makhan Jan Anders Axelsson, Ταξιάρχης Βασιλάκος, Πόλυ Βόικου, Αλεξάνδρα Γρίμμα, Τιμόθεος Ζέχας, Γιώργος Κοτσιφάκης, Γιάννης Νικολαΐδης, Έλενα Σγουραμάνη, Κατερίνα Σπυροπούλου, Ιωάννα Τουμπακάρη.
Παραστάσεις:
20, 21, 22 /11/2009 και 25, 26, 27, 28, 29/11/2009
Ώρα Έναρξης:
9.00μ.μ.
Τιμές Εισιτήριων:
Πλατεία – Θεωρείο:
22 €, κανονικό, 15 € εκπτωτικό (παιδικό, μαθητικό φοιτητικό, ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΑΠΘ)
Εξώστης:
15 €, κανονικό και 12 €, εκπτωτικό (παιδικό, μαθητικό φοιτητικό, ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΑΠΘ)
Γενική Είσοδος με Κάρτα Πολιτισμού ΥΠΠΟ 12 €
Χώρος:
Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
Πληροφορίες-Κρατήσεις:
Ώρες λειτουργίας ταμείων:
Βασιλικό Θέατρο: 9.30 π.μ. έως 9.30 μ.μ.
Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών: 10.30π.μ. έως 5.30 μ.μ.
Τηλ. κρατήσεων: 2310 288000
«Ρωμαίος και Ιουλιέτα» σε χορογραφία Αντώνη Φωνιαδάκη
Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
Πρεμιέρα – Παρασκευή 20 Νοεμβρίου, ώρα 9.00 μμ.
Με σημείο αναφοράς και πηγή έμπνευσης το μπαλέτο του Σεργκέι Προκόφιεφ, «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», το Χοροθέατρο του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, παρουσιάζει την ομώνυμη παραγωγή, σε χορογραφία Αντώνη Φωνιαδάκη.
Η παράσταση, κάνει πρεμιέρα στο θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, την Παρασκευή 20 Νοεμβρίου, στις 9.00 μμ.
Το έργο:
Το έργο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Σεργκέι Προκόφιεφ, βασίζεται πάνω στην υπόθεση του ομώνυμου έργου του Σαίξπηρ. Χώρος δράσης, η πόλη της Βερόνα που μαστίζεται από τις άγριες διαμάχες δύο μεγάλων οικογενειών, των Καπουλέτων και των Μοντέγων, γόνοι των οποίων είναι ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα. Αν και άσπονδοι εχθροί, εξαιτίας της έχθρας που βασιλεύει ανάμεσα στις οικογένειές τους, ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα θα συναντηθούν τυχαία και θα ερωτευτούν κεραυνοβόλα μέχρι θανάτου….
Το 1935, η μεγαλύτερη και πιο τραγική ερωτική ιστορία όλων των εποχών, πρότυπο όλων των καταδικασμένων ερώτων για πάνω από πέντε αιώνες, η ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, μεταγράφεται από τον Σεργκέι Προκόφιεφ καθώς ο συνθέτης, επιφυλάσσει στους τραγικούς του ήρωες ευτυχισμένο τέλος. Στο φινάλε του μπαλέτου του, οι δυο ερωτευμένοι αντικρίζουν με αισιοδοξία το μέλλον με μια σειρά από πιρουέτες, πιασμένοι χέρι χέρι.
Η παραγωγή του χοροθεάτρου:
Η παραγωγή αυτή αποσπάται από το πλαίσιο και τη δραματουργία του κλασικού μπαλέτου και με διάθεση παιχνιδίσματος επιχειρεί να μεταφέρει και να μεταφράσει επί σκηνής, όχι το σύνολο του μύθου του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, αλλά «θραύσματά» του, με στόχο ένα κολάζ δράσεων – σκηνών, που στο σύνολό τους θα δώσουν από διαφορετικές οπτικές γωνίες τα βασικά θέματα του έργου.
Δέκα ερμηνευτές θα απoτελέσουν φορείς της ιστορίας / του παιχνιδιού, σε μια προσπάθεια αποδόμησης τόσο των προσώπων όσο και των δραματικών συγκρούσεων του έργου. Το ερωτικό στοιχείο, εκφρασμένο είτε ως παράφορο πάθος είτε ως ανικανοποίητος πόθος, θα εκδηλωθεί μέσα από ακουστικές και εικαστικές αναφορές, θα αντιπαρατεθεί με την αίσθηση της απώλειας, της απόγνωσης, της φθοράς –ακόμα και του θανάτου- με στόχο να ανασύρει έντονα βιώματα αλλά και να ανατρέψει παραδοσιακά στερεότυπα άρρηκτα συνδεδεμένα με το έργο αλλά και τα βασικά θέματα της δραματουργίας του.
Σημείωμα του Χορογράφου:
Με διάθεση παιγνιδίσματος και αφετηρία μουσικά θέματα από το ομώνυμο μπαλέτο του Σεργκέι Προκόφιεφ προσπαθήσαμε να ερευνήσουμε τον παλιό –σχεδόν αρχαίο- αυτό μύθο. Στόχος μας δεν ήταν να μεταφέρουμε επί σκηνής το σύνολο της πλοκής καθώς μια μεταγραφή με αναφορές στα σύγχρονα πολιτικά, κοινωνικά αλλά και ψυχολογικά δεδομένα θα εγκλώβιζε την παράσταση στο δραματικό υλικό του έργου. Ωστόσο, η ίδια η μουσική του Προκόφιεφ μας οδήγησε στην ‘αποδραματοποίηση’ της ιστορίας και, αποτελώντας την κινητήρια δύναμη της ερευνητικής μας δουλειάς, ανέδειξε το λυρικό και ρομαντικό στοιχείο του βασικού θέματος, του έρωτα, αλλά και άλλων πτυχών του έργου, που λειτουργούν αντιστικτικά, όπως η απώλεια, η φθορά, ο θάνατος.
Η ερωτική ουσία που διατρέχει και εμποτίζει ολόκληρο το έργο, αποσπάσθηκε από το κείμενο, έχασε το βιωματικό, δραματικό και ίσως τραγικό χαρακτήρα της και αντιμετωπίστηκε από όλη την ομάδα –κατά τη διάρκεια των δοκιμών– ως ένα καθαρό υλικό τόσο κινησιολογικής όσο και εικαστικής, αισθητικής αλλά και αισθητηριακής έκφρασης. Το αποτέλεσμα δεν μεταφέρει, αλλά μεταφράζει επί σκηνής ‘θραύσματα’ του μύθου μέσα από ένα κολάζ δράσεων-σκηνών, που στο σύνολό τους αποκαλύπτουν από διαφορετικές οπτικές γωνίες τα βασικά θέματα του έργου.
Η απουσία συγκεκριμένων χαρακτήρων και σκηνικού, χωρο-χρονικά προσδιορισμένου, αφήνει το περιθώριο στους ερμηνευτές αλλά και σ’ εμένα να προσεγγίσουμε το υλικό μας με ελευθερία και να δουλέψουμε πάνω σε ιδέες, που παίρνουν σάρκα και οστά πάνω στη σκηνή, μεταφέροντας περισσότερο την αίσθηση παρά το ίδιο το αντικείμενο της δράσης. Κυρίαρχο, βέβαια, παραμένει το στοιχείο του έρωτα, της αγάπης που μοιάζει ‘καταδικασμένη’ να ζει για πάντα, να διαιωνίζεται, με ή και χωρίς τη συνοδεία του σώματος. Αυτή η ‘κατάρα’ των πρωταγωνιστών του μύθου στοιχειώνει τη σκηνή, μετουσιώνει τα υλικά από τα οποία είναι πλασμένος ο άνθρωπος, μονομαχεί με την αποσύνθεση και τη φθορά και, τελικά, αφήνει το ίχνος της ανεξίτηλο στις αισθήσεις, στα σώματα, στο χώρο.
Αντώνης Φωνιαδάκης
Συντελεστές:
Χορογραφία -κοστούμια: Αντώνης Φωνιαδάκης
Μουσική: Sergey Prokofiev
Σκηνικά: Αθανάσιος Κολαλάς
Ηχητικό περιβάλλον: Julien Tarride
Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Δραματουργική επεξεργασία: Αμαλία Κοντογιάννη
Οργάνωση παραγωγής: Ιωάννα Λιάκου, Μαρλέν Βερσιούρεν
Χορεύουν:
Makhan Jan Anders Axelsson, Ταξιάρχης Βασιλάκος, Πόλυ Βόικου, Αλεξάνδρα Γρίμμα, Τιμόθεος Ζέχας, Γιώργος Κοτσιφάκης, Γιάννης Νικολαΐδης, Έλενα Σγουραμάνη, Κατερίνα Σπυροπούλου, Ιωάννα Τουμπακάρη.
Παραστάσεις:
20, 21, 22 /11/2009 και 25, 26, 27, 28, 29/11/2009
Ώρα Έναρξης:
9.00μ.μ.
Τιμές Εισιτήριων:
Πλατεία – Θεωρείο:
22 €, κανονικό, 15 € εκπτωτικό (παιδικό, μαθητικό φοιτητικό, ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΑΠΘ)
Εξώστης:
15 €, κανονικό και 12 €, εκπτωτικό (παιδικό, μαθητικό φοιτητικό, ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΑΠΘ)
Γενική Είσοδος με Κάρτα Πολιτισμού ΥΠΠΟ 12 €
Χώρος:
Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
Πληροφορίες-Κρατήσεις:
Ώρες λειτουργίας ταμείων:
Βασιλικό Θέατρο: 9.30 π.μ. έως 9.30 μ.μ.
Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών: 10.30π.μ. έως 5.30 μ.μ.
Τηλ. κρατήσεων: 2310 288000
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου