Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

encardia, η πέτρα που χορεύει


encardia, η πέτρα που χορεύει

Mιά ταινία ντοκιμαντέρ για τη γλώσσα,τη ποίηση και τη μουσική από τα Ελληνόφωνα Χωριά της Κάτω Ιταλίας

ΑΠΟ 1 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
στο κινηματογράφο ΛΑΪΣ-ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ 48 (στάση ΜΕΤΡΟ Κεραμεικός)
ΓΚΑΖΙ

ΔΗΛΩΣΕΙΣ των ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ

Εν αρχή ήν η πέτρα η άγνωστη. Το Σαλέντο.
Κάποιες γέρικες φωνές υπόκωφες μέσα απ' το κλειστό μπαούλο.  Οι λέξεις όμως κάτι θυμίζουν! Αααα ναι, το θ γίνεται τ και το λλ γίνεται ντ.
Έρχονται : Ταμπορέλλα, μπαγιάν, κιθάρες, κοντραμπάσα. Ο Κώστας, ο Βαγγέλης, ο Δημήτρης, η Γιάννα, ο Μιχάλης, η Κωνσταντίνα ....  η Αναστασία να κι η Ναταλία η μικρή οι φωνές ... Η κομπανία, παλιά-καινούργια, από τα βάθη της θάλασσας. Απ' τη μικρή Ελλάδα στη Μεγάλη. Θα συναντήσουν το Ρομπέρτο, τη Σίντσια, την Έντσα, το Λουίτζι, το Ντανιέλε, τον παπού Τζιοβάνι και τη γιαγιά Αντζολίνα, το Ρόκο.
Όλοι μαζί ανοίγουν το μπαούλο για να ξεχυθούν τα αρώματα κι οι φωνές.
Οι λέξεις θα λευτερωθούν, σπαραχτικές κι ερωτικές ...
Κι η γλώσσα θα ταξιδέψει πάλι κι οι λέξεις θα γυρίσουν πίσω, στον τόπο που τις γέννησε, ίδιες μα όχι απαράλλαχτες ....
Η κάμερα χορεύει το χορό τους.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΒΟΤΣΟΣ, ο σκηνοθέτης

H ιδέα ήταν παλιά, το προσκλητήριο έγινε. Μαζεύτηκαν φίλοι αγαπημένοι παλιοί αλλά και καινούργιοι, ξεκινήσαμε προς μια Μη-terra. Ταξίδι για ταξιδιώτες και όχι για τουρίστες, με όλα τα συν και τα πλήν. Το παιδί – η ταινία «Encardia, η πέτρα που χορεύει»- που μεγάλωσε μέσα από αυτό το ταξίδι κρατάει στο πυρήνα του όλη τη περιπέτεια. Μια περιπέτεια δυνατή και τρυφερή συγχρόνως όπως η γη και οι άνθρωποι του salento. Ένα από τα τελευταία λόγια ενός βουρκωμένου θεατή «…ήταν σαν να πήγα στην εξοχή για ένα μήνα ….. και πήρα βαθιές, πολύ βαθιές  ανάσες…!!!!»
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΥΛΙΔΗΣ, ο παραγωγός

O Άγγελος Κοβότσος κατάφερε μέσα σε 80 λεπτά (απο υλικό εκατό και πλέον ωρών) να δώσει το χρώμα και τον πλούτο που είχαμε μέσα στην ψυχή μας έπειτα από αμέτρητα ταξίδια στα χωριά της πεδιάδας του Σαλέντο. Οκτώ χρόνια είναι αυτά. Ούτε πολλά ούτε λίγα. Οκτώ χρόνια γλέντια, αμέτρητα παιξίματα, καρδιοκτύπια, ήλιος, βροχές και θάλασσα, χοροί στα κτήματα κάτω απ' τις ελιές, νοσταλγίες και δάκρυα. Και μια γλώσσα που χάνεται.  Στα τραγούδια όμως αντέχει. Αντέχει και μας δονεί ακόμα.
KΩΣΤΑΣ ΚΩΣΤΑΝΤΑΤΟΣ, encardia

Μια ταινία αφιέρωμα στη γλώσσα την έκφραση και τη μνήμη μιας κοντινής πατρίδας.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, encardia

...συνεχίζεται...

ΠΑΤΡΑ 16 & 17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ  κινηματογράφος ΙΝΤΕΑΛ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Συνταγές